Alergia – profilaktyka, leczenie – leki ziołowe i homeopatyczne

Alergia – profilaktyka, leczenie – leki  ziołowe i homeopatyczne

Terapia alergii według autora – mgr farmacji Tomasz Mrozowskiego

                                 preparat CONTRAHIS

Informacje dotyczące działania i możliwości zakupu preparatu CONTRAHIS   mgr farmacji Tomasz Mrozowski – 692 784 978

Skład grzyby lecznicze: Reishi ekstrakt,  Hericium ekstrakt, Shiitake ekstrakt

Alergia jest nadmierną reakcją układu odpornościowego organizmu. Gdy jest się narażonym na działanie alergenu, to organizm odbiera sygnały, które zmuszają go do obrony. Reakcja alergiczna to wynik nadwrażliwości układu immunologicznego, który skutkuje kichaniem lub trudnościami w oddychaniu. Mogą również wystąpić wypryski alergiczne i inne reakcje skórne.

Coraz częściej grzyby wykorzystuje się do walki z różnymi schorzeniami, np. zaburzeniami snu, problemami z krążeniem wieńcowym, z wirusowym zapaleniem wątroby typu A, B, C, z nadwagą, alergią, astmą i w nowotworach. Grzyby posiadają dużo właściwości leczniczych, o czym mogą się przekonać wszyscy zażywający penicylinę. Ten antybiotyk, który zabija bakterie, otrzymuje się przecież przy użyciu grzybów (pleśni Penicillium).

Grzyby, które wspierają procesy leczenia i rekonwalescencji oraz służą zachowaniu dobrego zdrowia określa się mianem "witalnych". Należą do nich m.in. Polyporus umbellatus (żagiew okółkowa), Ganoderma lucidum (Reishi, lakownica żółtawa, lakownica lśniąca), Grifola frondosa (Maitake, żagwica listkowata), Auricularia auricularia-judae (Ucho bzowe, uszak bzowy, ucho judaszowe, grzyb mun), Lentinula edodes (Shiitake, twardnik japoński), itd.

Przy zwalczaniu alergii ważną rolę w terapii zajmują także ekstrakty otrzymywane z  grzybów witalnych, wchodzące w skład preparatu CONTRAHIS.

Głównie w chińskiej medycynie od dawna stosuje się z dobrym skutkiem niektóre grzyby w łagodzeniu i leczeniu dolegliwości spowodowanych przez alergię. Liczne badani naukowe udowodniły, że grzyby witalne trwale stymulują, wzmacniają i regulują ludzki system immunologiczny, z tego względu znakomicie nadają się do tego, aby działać regulująco na nadwrażliwy system immunologiczny alergików. Działanie to zawdzięczają grzyby zawartym w nich substancjom, w szczególności polisacharydom i triterpenom. Ponadto badania wykazały, że grzyby posiadają właściwości adaptogenne. Adaptogeny są w pewnym sensie "inteligentnymi substancjami naturalnymi", które - bez działań ubocznych - zwiększają zdolność ludzkiego organizmu do przystosowania się do określonych sytuacji (stres, choroba, itp.) oraz do ich zwalczenia poprzez wzmocnienie odporności. Bardzo znanym adaptogenem  jest korzeń żeń-szenia. W przypadku różnych alergii szczególnie dobre wyniki dało zastosowanie grzybów Reishi, Shiitake, Hericium oraz ABM.

Grzyb Reishi czy też Ling zhi, zwany "grzybem nieśmiertelności" stosowany jest z dobrym skutkiem w przypadku wszelkich alergii, w szczególności przy katarze siennym, astmie, alergiach na artykuły spożywcze i substancje konserwujące oraz przy świerzbiączce ogniskowej.

Tradycja jego stosowania w medycynie chińskiej sięga ok. 4000 lat wstecz. Określa się go mianem "grzyba nieśmiertelności", ponieważ jego stosowanie powoduje spowolnienie efektów starzenia. Reishi zawiera witaminy i składniki mineralne, m.in. żelazo, magnez, wapń, cynk, miedź, mangan i german. Szczególnie ważna jest obecność polisacharydów i triterpenoidów. Polisacharydy mają pozytywny wpływ na układ odpornościowy i hamują wzrost komórek nowotworowych. Natomiast triterpenoidy posiadają zdolność obniżania poziomu cholesterolu i wysokiego ciśnienia krwi oraz działają przeciwalergicznie.

Czernidłak kołpakowaty (Coprinus comatus) to kolejny grzyb witalny - zawiera znaczne ilości potasu, wapnia, żelaza, magnezu, miedzi, cynku, niacyny. Wysuszony proszek z grzyba znajduje zastosowanie głównie w walce z cukrzycą - reguluje poziom cukru we krwi, działa przeciwzapalnie i przede wszystkim może powstrzymać następstwa chorób wieńcowych na tle cukrzycowym. Grzyb ten jest również z powodzeniem stosowany przy hemoroidach i problemach z układem trawiennym (zaparcia).

Grzyb Shiitake (twardziak jadalny) zawiera substancję czynną o nazwie lentinan. Lentinan jest  β-1,3-D-glukanem, został opisany jako adiuwant ukierunkowany na limfocyty T. W badaniach klinicznych lentinan stymulował odnowę zniszczonego naświetlaniem szpiku. . Przedłużał także przeżycie pacjentów z nieoperacyjnymi nowotworami żołądka po zastosowaniu łącznie z chemioterapią. Zmniejszał również efekty uboczne chemioterapeutyków. Lentinan jest nieaktywny doustnie . Dzięki użyciu technik nanotechnologii, które umożliwiają zmniejszenie cząsteczki tego związku do wymiarów zapewniających przejście przez śluzówkę jelita, istnieją sugestie, że może dawać korzystne efekty u pacjentów z alergią, m.in. wywołując spadek IgE, poprzez polaryzację limfocytów w kierunku Th1 przy stosowaniu doustnym. Ostatnio uzyskano pozytywne efekty zastosowania odpowiednio zmodyfikowanej, małocząsteczkowej formy lentinanu w leczeniu alergii.

Grzyby Agaricus blazei Murrill (ABM, Pieczarka blazei), zwane także grzybami migdałowymi, pochodzą z Brazylii i są smacznymi grzybami jadalnymi. Jest to jedyny grzyb witalny o tak krótkiej historii. Naukowcy znają go dopiero od 35 lat. Od tego czasu jest on jednakże obiektem intensywnych badań naukowych. ABM zawiera najwięcej polisacharydów spośród wszystkich znanych grzybów witalnych, przede wszystkim zaś beta-D-glukan.

Spożywanie grzybów Agaricus blazei Murrill jest pomocne w: 

- alergiach wywołanych pyłkami kwiatów
- astmie alergicznej
- osłabieniu odporności organizmu
- zaburzeniach funkcjonowania wątroby
- chorobie wieńcowej
- złagodzeniu skutków ubocznych chemioterapii i promieniowania
- zaburzeniach erekcji, wyczerpaniu
- nowotworach (wszystkie rodzaje)

 

Alergia  

Alergia jest nieadekwatną, nadmierną, niekorzystną i powtarzalną reakcją układu odpornościowego organizmu na pewne czynniki środowiskowe - tzw. alergeny. Stan podwyższonej podatności na zachorowanie na alergie to atopia. Najcięższym okresem dla alergików w Polsce jest okres od maja do sierpnia, wtedy to stężenie pyłków roślin w powietrzu jest najwyższe. Dodatkowo dochodzi wrażliwość na inne alergeny.

Czym są alergeny?

Alergenami nazywamy takie substancje, które mogą wywołać reakcje immunologiczne. Zazwyczaj są to związki, które dla większości ludzi nie stanowią zagrożenia zdrowia, są dobrze tolerowane. Zaś u osób ze skłonnością do nadwrażliwości, z obniżoną odpornością, astmą bądź atopowym zapaleniem skóry substancje te mogą wywołać niepożądane objawy, a nawet stanowić zagrożenie życia.

Rodzaje i przyczyny alergii

Przyczyny alergii mogą być różne. Generalnie u jej podłoża leżą zwykle predyspozycje genetyczne w połączeniu z kontaktem z alergenem (wystarczy nawet niewielkie stężenie alergenu, aby wywołać odczyn alergiczny).

Wyróżnia się cztery typy reakcji alergicznej:

Typ I. Reakcje anafilaktyczne. Przy pierwszym kontakcie z antygenem powstają we krwi przeciwciała uczulające, tzw. reaginy, należące do grupy immunoglobulin IgE. Przy ponownym wniknięciu do organizmu tego samego alergenu, następuje jego związanie z reaginami. Reakcja ta powoduje w organizmie wyzwolenie wielu substancji, które działając na układ naczyniowy i mięśnie gładkie, są ostateczną przyczyną objawów chorobowych obserwowanych w odczynach alergicznych. Reakcja taka przebiega w ciągu kilku lub kilkunastu minut w sposób bardzo burzliwy i określana jest nazwą reakcji anafilaktycznej. Narząd, w którym dochodzi do reakcji anafilaktycznej nosi nazwę narządu wstrząsu. Jeżeli reakcja antygen - przeciwciało zachodzi w układzie oskrzelowo - płucnym, to obrazem choroby jest napad dychawicy oskrzelowej. Jeżeli miejscem wstrząsu jest błona śluzowa nosa, to objawi się to katarem alergicznym. Gdy reakcja alergiczna dotyczy skóry, występuje pokrzywka lub inna postać alergii skórnej. Reakcja anafilaktyczna może mieć charakter uogólniony, prowadząc do rozwoju wstrząsu anafilaktycznego. Dochodzi wówczas do uwolnienia dużych stężeń histaminy, która powoduje rozszerzenie i zwiększenie przepuszczalności naczyń krwionośnych, skurcz mięśni gładkich i wzmożenie wydzielania śluzu z komórek błon śluzowych. Uwolnienie histaminy może nastąpić z jednego lub kilku narządów i powodować obrzęki skóry i tkanki podskórnej, silne skurcze mięśni gładkich oskrzeli i jelit, gwałtowny spadek ciśnienia tętniczego krwi. Działanie histaminy trwa krótko i po pewnym czasie wraca do normy.

Chorzy dotknięci typem I reakcji alergicznej są nazywani atopikami, natomiast dziedziczną skłonność do nadmiernej produkcji immunoglobulin IgE w stosunku do niektórych, powszechnie występujących antygenów nazywamy atopią. Zachorowalność jest największa w dużych miastach, gdzie mieszkańcy większą część czasu spędzają w zamkniętych pomieszczeniach, bez dostępu światła słonecznego. Palenie tytoniu, wydzielanie tlenku azotu z powszechnie używanych piecyków czy kuchenek gazowych wpływa uczulająco na śluzówki. Atopia występuje u osób o dużym spożyciu soli.

Typ II. Reakcje cytotoksyczne. Ten typ nadwrażliwości występuje po przetoczeniach krwi niezgodnej grupowo i preparatów krwiopochodnych oraz w chorobie hemolitycznej noworodków. Możliwe jest również niszczenie własnych krwinek, gdy te uległy połączeniu z niektórymi lekami (np. fenacetyna zawarta w tabletkach od bólu głowy z krzyżykiem) i są rozpoznawane, jako antygeny.

Typ III. Reakcje typu Arthusa. Tego typu reakcje obserwujemy w chorobie posurowiczej, w odczynach polekowych, a ostatnio opisuje się je także w niektórych postaciach dychawicy oskrzelowej.  

Typ IV. Reakcje późne typu tuberkulinowego. Występują w przypadku alergicznego wyprysku kontaktowego. Czynnikami wywołującymi tego typu reakcje alergiczne są m.in. cement, beton, zapałki, proszki, farby wodne, oleje przemysłowe, zawierające chrom, przedmioty ozdobne, guziki, suwaki, klamki, zawierająca nikiel i kobalt armatura łazienek, kuchni, odzież, obuwie, gumowe rękawice ochronne, farby do włosów, kosmetyki, tworzywa sztuczne i inne. W tym typie reakcji wyróżnia się również fotoalergiczny wyprysk kontaktowy, występujący u osób stykających się na co dzień z substancjami uczulającymi skórę na działanie światła słonecznego. Należy tu też reakcja na śródskórne podanie tuberkuliny (próba tuberkulinowa), która wypada dodatnio, gdy organizm zetknął się wcześniej z prątkami gruźlicy.       

Na co możemy być uczuleni?

Niestety prawie na wszystko. W zasadzie alergenem może być każda substancja, niezależnie od drogi podania (wdychana, połykana, wstrzykiwana).

Najczęstsze alergeny wziewne to:

• pyłki roślin
• roztocza kurzu domowego
• zarodniki pleśni
• sierść zwierzaków domowych
• pierze
• wełna
• pyły w miejscu pracy;

Najczęstsze alergeny kontaktowe to:

• kosmetyki
• środki czystości
• sztuczna biżuteria, guziki, monety, metalowe dodatki do garderoby- szczególnie wyroby zawierające nikiel i chrom
• jady os, pszczół, żmij;

Najczęstsze alergeny pokarmowe to:

·         białko jaja kurzego

·         mleko krowie

·         orzechy, migdały

·         czekolada

·         pomidory, soja, owoce cytrusowe

·         cielęcina, wołowina

·         ryby, skorupiaki

·         leki (najbezpieczniejsze są te podawane doustne - gdyż w razie wystąpienia reakcji alergicznej najłatwiej je wyeliminować z organizmu).

Leki jako przyczyn alergii

Również leki mogą być przyczyną alergii. O tym, czy wystąpi u nas nadwrażliwość na daną substancję leczniczą decydują indywidualne skłonności do alergii. Dlatego zwykle na ulotce preparatu znajduje się informacja, że jest on przeciwwskazany w przypadku nadwrażliwości na lek.

Leki, które najczęściej wywołują uczulenie to:

• antybiotyki- szczególnie penicyliny, także neomycyna,
• insulina,
• barbiturany (np. fenobarbital, tiopental),
• leki przeciwdrgawkowe z grupy benzodiazepin (np. klonazepam),
• leki przeciwbólowe - szczególnie salicylany i ich pochodne (np. aspiryna),
• leki o budowie sulfonamidowej - diuretyki (np. furosemid), leki przeciwbakteryjne (np. sulfacetamid, sulfadiazyna),
• leki stosowane w reumatoidalnym zapaleniu stawów (np. sulfasalazyna),
• doustne leki przeciwcukrzycowe (np. glimepiryd, gliklazyd),
• leki przeciwwirusowe (np. stosowana w leczeniu opryszczki tromantadyna),
• anestetyki (substancje znieczulające)- np. lidokaina,
• środki kontrastowe podawane podczas badań RTG czy TK,
• substancje dodatkowe stosowane jako konserwanty lub poprawiające smak i zapach preparatów leczniczych, np. glutaminian sodu- który kojarzy się najczęściej z syndromem chińskiej restauracji.

Objawy alergii

Alergia objawia się zmianami w obrębie skóry, błony śluzowej nosa (tzw. objawy łzowo – nosowe), reakcją ze strony układu oddechowego i pokarmowego.

Objawy skórne to: wysypka, pokrzywka, rumień, zaczerwienienie, bąble na skórze, swędzenie, pieczenie, obrzęki;

objawy łzowo – nosowe to: obrzęk nosa, zapalenie spojówek, katar sienny, zatkany nos, nieżyt nosa; reakcje ze strony przewodu pokarmowego to: wymioty, biegunka, zaś ze strony układu oddechowego to: kaszel, duszności, świsty, duszności, astma;

Najgroźniejsza postać alergii to wstrząs anafilaktyczny, który jest stanem zagrożenia życia. Jest to reakcja natychmiastowa przebiegająca ze spadkiem ciśnienia, niewydolnością oddechową oraz krążeniową. Każda taka sytuacja wymaga interwencji lekarza.

Jakie schorzenia mają zwykle podłoże alergiczne?

• atopowe zapalenie skóry
• astma oskrzelowa
• katar sezonowy i całoroczny
• pokrzywka
• zapalenie spojówek
• wstrząs anafilaktyczny
• wyprysk kontaktowy (egzema)
• obrzęk Quink’ego
• skaza białkowa
• alergiczne choroby przewodu pokarmowego

Czym jest marsz alergiczny?

Marszem alergicznym nazywamy zmiany manifestacji objawów alergicznych w odpowiedzi na ten sam alergen na przestrzeni życia. Jest to przechodzenie jednej alergii w drugą. Przykładowo u niemowlaka uczulonego na białka mleka krowiego alergia będzie się objawiała w postaci bólu brzucha, wymiotów, biegunek; w wieku wczesno-szkolnym dziecko będzie cierpiało z tego powodu na duszności, kaszel czy wysypkę, zaś jako nastolatek na nieżyt nosa, a gdy dorośnie objawy te będą miały charakter ataków astmy.

Skaza białkowa

Pod pojęciem skazy białkowej rozumiemy niemowlęce alergie pokarmowe spowodowane najczęściej nietolerancją mleka. Objawy skazy białkowej mogą obejmować zarówno objawy skórne (zaczerwienione, sączące, swędzące zmiany na buzi, nóżkach i rączkach lub nienaturalnie zarumienione "lakierowane" policzki), ale także objawy ze strony przewodu pokarmowego (kolki jelitowe, biegunki, częste ulewanie). Jest to zwykle spowodowane uczuleniem na białka mleka krowiego, ale także może być wywołane niektórymi "nielubianymi przez organizm dziecka" składnikami diety matki.

Te najczęściej uczulające pokarmy określa się mianem "wielkiej ósemki", do której zalicza się: mleko krowie, jajka, ryby, skorupiaki, orzechy (w tym migdały i pistacje), orzeszki ziemne, soję, pszenicę. Dlatego też ważne jest, by matka dziecka - alergika karmiła je piersią co najmniej pół roku, gdyż pokarm matki jest, dla dziecka ze skazą białkową, najkorzystniejszy.

Ponadto, bardzo istotne, by matka przestrzegała tzw. diety eliminacyjnej (wykluczającej pokarmy, które mogą być przyczyną uczulenia maluszka).

Dziecko również powinno mieć dietę eliminacyjną. W celu ułożenia takiej diety dla dziecka należy skonsultować się z lekarzem specjalistą, by uniknąć niedoborów żywieniowych u malucha. Ponadto nowe produkty w diecie dziecka (szczególnie te podejrzewane o zdolności uczulające) należy wprowadzać pojedynczo, stosując kilkudniowe odstępy. Skaza białkowa zwykle samoistnie zanika przed 2 rokiem życia. Jednak, by oszczędzić dziecku przykrych i dokuczliwych dolegliwości obok diety eliminacyjnej zaleca się stosowanie mieszanek mlekozastępczych (hydrolizatów serwatkowych) - dostępne na receptę. Wśród nich godne polecenia są preparaty takie jak: ALFARE firmy Nestle oraz produkowane prze firmę Nutricia: Bebilon Pepti1, Bebilon Pepti2, Bebilon Pepti MCT; w Europie Zachodniej można spotkać preparat Pepti Junior (Nutricia), który jest identyczny ze składem Bebilon Pepti.

Zespól alergii jamy ustnej (OAS)

Schorzenie to zostało dopiero niedawno poznane i opisane. Przebiega w dwóch etapach i składa się z pozornie odrębnych reakcji uczuleniowych, które tak naprawdę się krzyżują i wspólnie tworzą obraz choroby. Pierwszy etap polega na powstaniu uczulenia na pyłek rośliny (zwykle brzozy, leszczyny lub olchy). Zaś pełny obraz choroby rozwija się po kilku tygodniach, kiedy to choremu zaczynają szkodzić owoce i jarzyny - najpierw pojedyncze, potem coraz liczniejsze. Na tle istniejącej alergii wziewnej (pyłek) rozwija się alergia pokarmowa.

Głównym objawem zespołu alergii jamy ustnej jest pokrzywka kontaktowa jaka powstaje w miejscu, w którym alergen dotyka skóry. W przypadku owoców i jarzyn są to wargi i ręce. Bardzo szybko objawy przenoszą się na całą jamę ustna, także język, a czasami towarzyszą temu duszności. W naszej szerokości geograficznej najgorzej tolerowanym owocem jest jabłko, a także brzoskwinia. Na początku chory jest uczulony tylko na surowe owoce i jarzyny (objawy pojawiają się podczas dotykania, wąchania, jedzenia), zaś po pewnym czasie przykre objawy wywołują także gotowane. Związek pomiędzy alergią wziewną, a pokarmową w zespole alergii jamy ustnej wynika z faktu, iż niektóre białka obecne w pyłkach roślin są chemicznie zbliżone do alergenów pokarmowych w niektórych owocach i jarzynach.

Profilaktyka przeciwalergiczna

Najlepszą profilaktyką w momencie, gdy wiemy na co jesteśmy uczuleni jest unikanie alergenu. W przypadku, gdy mamy do czynienia z alergią pokarmową czy kontaktową nie jest to trudne. Sytuacja jest o wiele bardziej skomplikowana, jeżeli jesteśmy uczuleni np. na pyłki roślinne czy zarodniki grzybów.

Zaleca się, by w rodzinach, w których występuje skłonność do alergii unikać kontaktu z roztoczami kurzu domowego i alergenami zwierząt domowych, co dotyczy szczególnie małych dzieci. Ponadto warto pozbyć się tapicerowanych mebli, dywanów, a także klimatyzacji. Nie powinno się także trzymać zwierząt w domu. Oczywistym jest potrzeba częstej wymiany pościeli, odpowiedniej higieny osobistej oraz utrzymania czystości mieszkań.

Poza tym warto profilaktycznie zażywać preparaty cynku, który stymuluje naszą odporność także w walce z alergenami. W okresie pylenia roślin, na których pyłki jesteśmy uczuleni warto sięgnąć po wapno - najlepiej w połączeniu z cynkiem lub kwercetyną (preparat CALCIUM ALERGO PLUS) - w ten prosty sposób zapewnimy sobie gwarancję, że nawet, gdy pojawią się objawy alergii nie będą one intensywne. W przypadku skłonności do skórnych objawów alergicznych warto stosować kosmetyki do cery bardzo wrażliwej skłonnej do alergii.

 
W przypadku uczulenia na roztocza warto zaopatrzyć się w specjalne preparaty bądź urządzenia służące do zwalczania roztoczy kurzu domowego, np. aerozol ALLERGOFF, Antyalergiczny wkład rozgrzewający UB 85 - połączenie prześcieradła z wkładem rozgrzewającym, który redukuje liczbę roztoczy dzięki odpowiedniej tkaninie, z jakiej wytworzone jest prześcieradło i podwyższonej temperaturze, Alertex – płyn roztoczobójczy do dywanów.

Co zażywać, gdy pojawią się objawy alergii?

Leczenie alergii jest wielokierunkowe. Alergolodzy stosują odpowiednio dobrane schematy leczenia z wykorzystaniem leków, z których większość jest jedynie dostępna na receptę. Jednak nie zawsze objawy alergii są na tyle nasilone, by istniała konieczność interwencji alergologa. Czasem wystarczy sięgnąć po skuteczne preparaty dostępne bez recepty. Spośród nich godne polecenia są:

Doustne leki na alergię zawierają:

Leki przeciwhistaminowe

cetyryzynę – preparaty Allertec WZF, Letizen, Cetalergin Ten, Alerzina, Amertil Bio, Zyrtec UCB czy wzbogacony o komponentę obkurczającą naczynia krwionośne (pseudoefedrynę)- Cirrus,

loratadynę - Aleric, Loratadyna galena, Loratan Pro, Loratan, Claritine SPE.

Leki zwężające naczynia krwionośne (stąd ich efekt przeciwobrzękowy oraz przeciwwysiękowy) dostępne w postaci kropli, kremów, żeli, maści (do oczu lub do nosa): Visine (modyfikacje preparatu - Visine classic, noc, zmęczone oczy, suche oczy, wrażliwe zmęczone oczy), Starazolin, Starazolin hydrobalance lub hydrobalance one, Oculosan, Berberil - krople do oczu, Rhinophenazol, Betadrin - krople do nosa.

Preparaty miejscowe z glikokortykosteroidami: maść Hydrocort 0,5%, Hydrocortisonum krem 0,5%.

Preparaty wapnia i cynku - najlepiej sięgnąć po te kompleksowe, czyli np. wapno musujące z cynkiem i kwercetyną: Calcium Pliva z wit. C i cynkiem, Calcium Alergo plus, Calcium Duo Alergo + kwercetyna.

Preparaty oparte na naturalnych składnikach - jak np. LUFFA-DAGOMED ALERGIA, sok z NONI (stymuluje naszą odporność).

Preparaty wspomagające, np:

• innowacyjny synbiotyk MULTILAC - zawierający szczepy pro biotyczne i nie wymaga przechowywania w lodówce, DICOFLOR - probiotyk - obydwa preparaty zalecane w alergiach pokarmowych,
• kosmetyki łagodzące skórne odczyny alergiczne, przyspieszające gojenie się suchej, łuszczącej skóry, znoszące uczucie bólu, pieczenia i swędzenia - np. emulsja ATOPICLAIR.

W przypadku, gdy mimo kilkudniowego samoleczenia, objawy nie ustępują, należy udać się do lekarza alergologa.

O czym należy pamiętać zażywając leki przeciwalergiczne

Leki stosowane w terapii alergii również mogą wywołać nadwrażliwość - wówczas należy je odstawić i skonsultować się z lekarzem.

Działania niepożądane stosowanych leków:

Niektóre leki antyhistaminowe (np. klemastyna, difenhydramina, loratadyna, cetyryzyna ) mogą powodować senność, obniżenie koncentracji, spowolnienie reakcji co uniemożliwia prowadzenie samochodu, czy wykonywanie pracy wymagającej skupienia czy pracy na wysokościach.

Leki obkurczające naczynia, stosowane miejscowo przez dłuższy niż zalecany okres czasu mogą wywołać anemizację naczyń (czyli zmniejszyć ilość krążącej w tych naczyniach krwi, co w efekcie może spowodować obumarcie tkanek).

Glikokortykosteroidy - powinny być stosowane tylko, gdy są niezbędne. Stosowane w wysokich dawkach lub podczas długotrwałej terapii mogą wywołać zaburzenia gospodarki hormonalnej.

Interakcje z innymi lekami, m.in. antybiotykami, lekami przeciwgrzybicznymi z uwagi na wspólny metabolizm wątrobowy, co może przyczynić się do nieskuteczności antybiotykoterapii lub wystąpienia nasilonych działań niepożądanych.

Odpowiednie zakończeniu terapii, tj. leki należy odstawiać stopniowo, by nie doszło:

- w przypadku leków obkurczających naczynia krwionośne - do tzw. efektu z odbicia - czyli wystąpienia silniejszych objawów chorobowych niż przed rozpoczęciem terapii.
- w przypadku glikokortykosteroidów - do zaburzeń hormonalnych czy obniżenia odporności.

Preparaty loratadyny oraz desloratadyny nie mogą być stosowane przez kobiety w ciąży oraz w okresie laktacji.

Jak rozpoznać na co jesteśmy uczuleni?

Najprostszym sposobem jest wnikliwa obserwacja - po jakich pokarmach, kosmetykach czy w okresie pylenia jakiej rośliny pojawiają się charakterystyczne objawy. Jednakże jedyną sprawdzoną metodą pozwalającą określić na jakie alergeny jesteśmy uczuleni są specjalistyczne testy alergologiczne obejmujące: testy skórne, badania krwi oraz testy prowokacyjne.

Czy można na zawsze uwolnić się od alergii?

Można, aczkolwiek nie zawsze i jest to bardzo trudne. Objawy alergii z wiekiem ulegają wygasaniu: czasem mogą zaniknąć samoistnie. Jeśli to możliwe powinno się wyeliminować lub maksymalnie ograniczyć kontakt z alergenem (co nie zawsze jest możliwe). Najskuteczniejszym i tak naprawdę jedynym przynoszącym efekty sposobem na pozbycie się alergii jest tzw. immunoterapia swoista, czyli odczulanie.

Czym jest odczulanie?

Odczulanie polega na podskórnym podawaniu rozcieńczonego roztworu alergenu. Zabieg jest wielokrotnie powtarzany, a stężenie substancji uczulającej jest zwiększane (w celu przyzwyczajenia organizmu do alergenu). Stosuje się odczulanie całoroczne bądź sezonowe z zastosowaniem odpowiednich przerw. W przededniu szczepienia podaje się lek przeciwhistaminowy, aby zmniejszyć obrzęk i zwiększyć skuteczność szczepionki. Schemat odczulania powtarza się przez 5 lat. Odczulanie prowadzą wyłącznie wykwalifikowani alergolodzy w odpowiednio wyposażonych gabinetach, sprawdzonymi, atestowanymi środkami i z należytą ostrożnością. Jednocześnie zabiegi wymagają znacznej dyscypliny ze strony pacjenta, który musi regularnie zgłaszać się celem podania kolejnej dawki.

Aby odczulanie zadziałało nie można być uczulonym na więcej niż cztery alergeny. Gdy pacjent reaguje na wiele alergenów - odczulanie jest nieskuteczne. Im mniej substancji uczulających, tym efekt lepszy. Pacjent chcący się odczulać nie może cierpieć na żadną inną chorobę przewlekłą. Warto dodać, że odczula się pacjentów do 50 roku życia.

Nie odczula się:

• dzieci do 5 lat i dorosłych po 50 roku życia;
• kobiet w ciąży, które chcą rozpocząć terapię (jednak, jeżeli kobieta rozpoczęła odczulanie przed zajściem w ciążę, wtedy nawet po zajściu w ciążę odczulanie może być kontynuowane);
• osób z ostrym zapaleniem górnych dróg oddechowych, przewlekle chorych, np. na gruźlicę, reumatoidalne zapalenie stawów, nowotwory, z zaburzeniami odporności, niektórymi chorobami układu krążenia i tarczycy;
• jeśli od innego szczepienia nie minęły 2 tygodnie;

Alergia na słońce

Alergia na słońce pojawia się wraz z nadejściem wiosny, kiedy pierwsze promienie słoneczne są bardzo intensywne, a skóra, po zimie, nie zdążyła się do nich jeszcze przyzwyczaić.

Alergia na słońce objawia się w postaci drobnej, swędzącej wysypki (która może pozostawiać przebarwienia na skórze) i zaczerwienienia skóry (tzw. rumień, który samoistnie zniknie). Niekiedy może ona przyjmować postać swędzących pęcherzyków, opuchlizny, łuszczącej się skóry. Zmiany te najczęściej są zlokalizowane na odsłoniętej partii ciała. To, gdzie pojawią się objawy uczulenia na słońce uzależnione jest od długości fali światła i czasu ekspozycji na słońce.

Czasami zmianom na skórze towarzyszą objawy ogólne takie jak ból głowy, nudności, uczucie rozbicia, wymioty, biegunka. Za przykre objawy nie są odpowiedzialne same promienie słoneczne, ale ich połączenie z pewnymi substancjami w naszym organizmie (np. lekami, ich metabolitami czy substancjami zapachowymi aplikowanymi na skórę).

Alergia na słońce może powstać na drodze:

reakcji fototoksycznej - polegającej na tym, że dana substancja podwyższa wrażliwość naszej skóry na promieniowanie słoneczne;

reakcji fotoalergicznej - w której angażowany jest układ odpornościowy bez udziału substancji uwrażliwiającej.

W obydwu przypadkach objawy są takie same - w postaci swędzących zmian wypryskowych.

Substancje mogące uwrażliwiać na słońce

Pewne substancje uwrażliwiające na promienie słoneczne są stosowane w kosmetyce "celowo" - oznacza to, że mają za zadanie przyspieszać opalanie. Należą do nich m.in. beta - karoten, wyciąg z orzecha włoskiego, L-tyrozyna. Jednakże istnieją również pewne związki chemiczne obecne w warzywach, owocach, ziołach, a nawet lekach, których działanie fotouczulające nie jest pożądane.

Działanie uczulające na słońce mają:

leki m.in. niektóre antybiotyki, tj. tetracykliny oraz fluorochinolony, sulfonamidy, leki antykoncepcyjne, przeciwdepresyjne, przeciwbólowe, hormonalne - stosowane w hormonalnej terapii zastępczej, przeciwgrzybiczne, przeciwłupieżowe oraz przeciwtrądzikowe - te produkowane na bazie dziegciu,

niektóre zioła np. dziurawiec, ruta,

niektóre warzywa np. seler,

pewne dodatkowe substancje (najczęściej zapachowe) stosowane w kosmetyce, np. olejek bergamotowy, piżmo.

Alergeny wewnątrzdomowe i alergia "indoor"

Wszystkiemu winne są wewnątrzdomowe alergeny, czyli substancje, które nie stanowią zagrożenia dla naszego zdrowia, jednak wywołują objawy alergii. Zaliczamy do nich m.in. sierść zwierząt domowych, odchody roztoczy bytujących w otaczającym nas kurzu czy też zarodniki pleśni i innych grzybów obecnych w naszych domach np. w urządzeniach klimatyzacyjnych.

Właśnie w okresie jesienno-zimowym, kiedy z oczywistych względów częściej przebywamy w niewietrzonych, zamkniętych pomieszczeniach narażamy się na kontakt z powyższymi alergenami. Wciągane wraz z wdychanym powietrzem alergeny przedostają się do naszych dróg oddechowych i rozpoczynają reakcję alergiczną.

Nadwrażliwość na alergeny wewnątrzdomowe to tzw. alergia "indoor", która objawia się:

alergicznym nieżytem nosa - z wodnistą wydzieliną, salwami kichania, obrzękiem i całkowitym zatkaniem nosa;

alergicznym zapaleniem spojówek - ze świądem oczu i powiek, łzawieniem, przekrwieniem gałek ocznych;

stanem zapalnym skóry - z wysypką, swędzeniem;

dusznością.

Nie wszystkie powyższe objawy muszą występować w jednym momencie.

Należy podkreślić, że objawy alergii typu "indoor", w przeciwieństwie do alergii sezonowej, mogą występować przez cały rok. Powodem tego jest całoroczne narażenie na kontakt z alergenem w miejscach gdzie mieszkamy, pracujemy czy śpimy.

Pyłkowice

Alergia jest powodowana przez cząsteczki białek budujące ziarna pyłków roślin i niektórych grzybów pleśniowych. Pyłkami nazywamy męskie komórki rozrodcze, które są niezbędne do reprodukcji roślin. Ich zadaniem jest połączenie się z komórkami żeńskimi, które znajdują się na znamieniu słupka kwiatostanu. Pojedyncza roślina może produkować do miliona ziaren w ciągu dnia, które wiatr roznosi po okolicy. Są one bardzo lekkie i niewidoczne dla oka, ponieważ średni rozmiar ziarenka wynosi około 0,05 mm. Ziarna niektórych roślin znajdowane były w powietrzu nawet na wysokości 3 tysięcy metrów lub nad oceanem w odległości 600 kilometrów od brzegu. Znaczna część roślin produkuje niewielką ilość ziaren pyłku i wykorzystuje do ich przenoszenia owady. Dzięki temu znacznie mniejsza ilość osób cierpi z powodu uczulenia na pyłki tych roślin.

W Polsce znanych jest ponad 20 rodzajów roślin, których pyłki mają silne własności uczulające.

Kto jest najbardziej narażony ?

- Uczulenie powstaje najczęściej między 8 a 40 rokiem życia, bardzo rzadko rozpoznaje się je we wczesnym dzieciństwie i po 40 roku życia.
- Bardziej narażeni na rozwój uczulenia są mężczyźni.
- Warunki cywilizacyjne wpływają na większą częstość alergii wśród ludność miejskiej.
- Badania wskazują, że co roku zwiększa się liczba osób wrażliwych na pyłki roślin.

Okresy pylenia roślin

- Najcięższym okresem dla alergików w Polsce jest okres od maja do sierpnia, wtedy to stężenie pyłków roślin w powietrzu jest najwyższe.
- Drzewa i krzewy pylą od stycznia do maja
- Trawy, zboża i kwiaty od maja do lipca,
- Kwiaty, chwasty i późne trawy od lipca do października.

Jakie gatunki roślin powodują najwięcej uczuleń ?

- Drzewa : brzoza, olcha, leszczyna, lipa, wiąz, buk, wierzba
- Trawy : rajgras, kupkówka pospolita, mietlica biała, życica trwała, wiechlina łąkowa, tomka, wonna, kłosówka wełnista, tymotka, (Trawy są odpowiedzialne za największą ilość uczuleń.)
- Zboża : żyto, pszenica, kukurydza
- Chwasty : babka, pokrzywa, szczaw, bylica

Objawy

- Uczucie zatkania nosa i wodnisty katar
- Kichanie
- Swędzenie w nosie
- Pieczenie i swędzenie oczu
- Łzawienie
- Uczucie zmęczenia i rozbicia
- Duszność
- Suchy kaszel
- Świsty (świszczący oddech)
Charakterystyczne dla uczulenia na pyłki roślin jest sezonowe występowanie objawów, co roku o tej samej porze, w okresie wiosenno-letnim.


Jak rozpoznać pyłkowicę ?

Rozpoznanie uczulenia na pyłki roślin zwykle nie stwarza wprawnemu lekarzowi wielu problemów. Sezonowość występowania objawów oraz ich typowość pozwalają na postawienie właściwego rozpoznania. Problem pojawia się, gdy uczulenie na pyłki współistnieje z alergią na inne substancje np. składniki kurzu domowego.
Dla potwierdzenia diagnozy lekarz posługuje się testami skórnymi. Dają mu one odpowiedź na pytanie czy rzeczywiście jest to uczulenie na pyłki roślin i które rośliny są odpowiedzialne za wywołanie objawów chorobowych. Najlepszym czasem na wykonanie testów uczuleniowych jest okres jesienny.

Leczenie

W przypadku uczulenia na pyłki roślin całkowite wyeliminowanie alergenów nie jest możliwe.
Chory powinien starać się unikać z nimi kontaktu. Niestety nie wyeliminuje ich całkowicie ze swojego otoczenia.
Na leczenie farmakologiczne składają się :
- Podawanie leków obkurczających naczynia krwionośne spojówek i błony śluzowej nosa - spowoduje to zmniejszenie obrzęków, ułatwi oddychanie oraz zmniejszy zaczerwienienie oczu.
- Stosowanie leków antyhistaminowych i glikokortykosterydów w celu zahamowania alergicznej reakcji zapalnej.
- Zapobiegawczo, w okresie ok. 2 tygodni przez spodziewanym terminem wystąpienia objawów uczulenia, stosuje się leki, które hamują funkcję niektórych komórek reakcji zapalnej. Osłabienie reakcji tych komórek na alergeny spowoduje, że objawy chorobowe będą miały znacznie mniejsze nasilenie. Można te leki podawać doustnie jako tabletki albo miejscowo w postaci kropli do nosa lub oczu.
- Immunoterapia swoista, zwana powszechnie odczulaniem, jest zalecanym sposobem leczenia pyłkowicy. Terapia ta ma na celu uzyskanie tolerancji organizmu na substancje powodujące chorobę.

Porady dla uczulonych

-  W okresie pylenia najlepiej przebywać w zamkniętych pomieszczeniach i unikać spacerów po łące, ogrodach i lesie.
-  Pomieszczenia najlepiej wietrzyć w nocy, wtedy stężenie pyłków jest względnie niskie.
- Jadąc samochodem najlepiej nie otwierać szyb oraz zamknąć wlot powietrza z zewnątrz.
- Podczas pracy na dworze, jeżeli jest ona konieczna np. koszenia trawy, zalecane jest noszenie specjalnych masek zapobiegających wdychaniu pyłków oraz okularów.
- Zmiana miejsca zamieszkania przyniesie ulgę tylko na pewien okres, po kilkunastu miesiącach pojawi się uczulenie na inne rośliny.
- Urlop najlepiej planować w okresie, gdy roślina, na którą jest się uczulonym, już nie pyli
- Zalecane jest spędzanie wakacji nad morzem lub w górach, tam wegetacja roślin jest opóźniona.
- Słoneczne, wietrzne dni sprawiają najwięcej problemów, ponieważ pyłki są łatwo roznoszone po okolicy.
- Stężenie pyłków po deszczu jest niskie, wtedy alergicy czują się najlepiej.
-  W internecie, gazetach i telewizji ogłaszane są komunikaty o stężeniach pyłków roślin.
-  Należy uważać ze spożywaniem miodu, zwykle zawiera on duże ilości ziaren pyłku.
- Dym papierosowy, mocne perfumy, spaliny samochodowe dodatkowo mogą nasilać objawy choroby jako substancje o silnie drażniącym charakterze.

Katar sienny – leczenie homeopatią

Katar sienny jest nieżytem błony śluzowej nosa o podłożu naczyniowo – ruchowym powodowanym:

- warunkami środowiskowymi;

- osobniczym podłożem chorobowym: alergia

Pojęcie alergenu należy rozumieć szerzej (kurze, roztocza, lotne substancje chemiczne i inne). Katar sienny poprzez swój trwały charakter i stałe zaburzenia, które powoduje, takie jak: zaburzenia oddechowe, utrata powonienia i smaku, odbija się na ogólnym stanie chorego
W przypadku alergicznego nieżytu nosa - wyciek z nosa jest wodnisty, a objawy nie ustępują po tygodniu, lecz trwają tak długo, jak długo narażeni jesteśmy na kontakt z alergenem. Charakterystyczne dla alergii są również tzw. salwy kichania, czyli kilka lub nawet kilkunastokrotne kichanie raz za razem. Dodatkowo możemy odczuwać nieprzyjemne objawy ze strony oczu: łzawienie i swędzenie. Objawy alergii nasilają się, gdy narazimy się na bliski kontakt z czynnikiem alergizującym.

Podstawowe leki homeopatyczne bez recepty

BOIRON

Producent leków homeopatycznych BOIRON proponuje następujące leki bez recepty:

Jeśli – wyciek z nosa jest drażniący i palący górną wargę (zaczerwienienie) z niedrażniącym łzawieniem, a poprawa występuje na świeżym powietrzu, stosuje się Allium cepa 9 CH – 5 granulek 3 do 4 razy dziennie.

Jeśli – wyciek z nosa jest obfity nie drażniący, towarzyszy mu ostre, silnie podrażniające łzawienie z zaczerwieniem spojówek (powieki sklejone po przebudzeniu),  uczucie pieczenia oczu jakby pod powiekami znajdował się piasek, stosuje się Euphrasia officinalis 9 CH – 5 granulek 3 do 4 razy dziennie.

Jeśli – występuje podrażnienie nosa i oczu oraz częste kichanie, stosuje się Naphtalinum 9 CH 5 granulek 3 do 4 razy dziennie

Jeśli – wyciek jest obfity, wodnisty z kichaniem, towarzyszy mu spastyczny kaszel wywołujący kichanie i ciągnący się śluz wydalany przez nos, stosuje się Badiaga 9 CH 5 granulek 3 do 4 razy dziennie.

Jeśli -  wyciek jest piekący, silnie podrażniający, a poprawa następuje pod wpływem ciepła, stosuje się Arsenicum album 9 CH – 5 granulek 3 do 4 razy dziennie.

Jeśli – objawy są identyczne, jak przy Allium cepa + całkowita utrata powonienia , stosuje się  Ammonium muriaticum 9 CH - 5 granulek 3 do 4 razy dziennie .

Jeśli – wyciek jest nie drażniący, towarzyszy mu poranne kichanie, nadwrażliwość na zapachy, nieżyt suchy nocą, płynny wyciek w ciągu dnia, stosuje się Nux vomica 9 CH  - 5 granulek 3 do 4 razy dziennie.

Jeśli – kichanie jest spastyczne, z nadwrażliwością na zapachy kwiatów, ze swędzeniem podniebienia miękkiego, ustępującym przy pocieraniu go językiem, pogorszeniem pod wpływem zimna, stosuje się Sabadilla 9 CH – 5 granulek 3 do 4 razy dziennie.

Jeśli – występuje swędzenie otworów nosa, sklepienia podniebienia, przewodów słuchowych, stosuje się Arundo donax 9 CH 5 granulek 3 do 4 razy dziennie.

Jeśli – występuje przekrwienny ból głowy z suchością błon śluzowych nosa i gardła, uczucie pieczenia, obfity wyciek drażniący otwory nosa, kichanie, pogorszenie pod wpływem zapachów, hałasu, ruchu, światła, stosuje się Sanguinaria canadensis 9 CH – 5 granulek 3 do 4 razy dziennie.

Korzystne jest systematyczne podawanie Apis mellifica 15 CH na przemian z Pollens 15 CH, 5 granulek rano i Poumon histamine 15 CH, 5 granulek wieczorem.

Leczenie zapobiegawcze kataru siennego

Powtarzające się co roku występowanie kataru siennego pociąga za sobą potrzebę leczenia zapobiegawczego, mogącego zmniejszyć jego skutki. Zazwyczaj farmaceuta stara się zmniejszyć lub zapobiegać reakcji zapalnej o podłożu alergicznym. Doradzam pacjentom, mniej więcej na miesiąc przed okresem wystąpienia objawów:

- rano: 100 kropli Ribes nigrum 1 CH (macerowane w glicerynie pączki - działanie sterydopodobne)

- w ciągu dnia:

5 granulek Pollens 15 CH w dni parzyste;

5 granulek Apis mellifica 15 CH w dni nieparzyste:

- wieczorem przed zaśnięciem: 5 granulek Poumon histamine 15 CH.

Leczenie miejscowe kataru siennego

W okresie rozwiniętych objawów należy połączyć leczenie objawowe i miejscowe stosując HOMEOPLASMINE ( rano i wieczorem niewielką ilością maści posmarować skórę wokół otworów nosowych).       

Słowniczek:

Pollens – to mieszanina pyłków sosny, kasztanowca, lipy, kupkówki pospolitej, tomki wonnej, życicy, wiechliny, tymotki. Wskazaniem są: alergiczne, sezonowe nieżyty błon śluzowych nosa. Zapobiegawczo: 5 granulek Pollens 15 CH, co drugi dzień, około miesiąca przed wystąpieniem objawów. Leczniczo: 5 granulek Pollens 15 CH, codziennie rano.

Poumon histamine – to lek uzyskiwany z płuca świnki morskiej poddanej wstrząsowi anafilaktycznemu. Wskazaniem są: alergie dróg oddechowych, astma. Alergiczny nieżyt błon śluzowych nosa, obrzęk Quincke’go, alergie skórne. Przy przebiegu ostrym: W 15 CH 5 granulek 3 do 6 razy dziennie. Zapobiegawczo: W 15 CH raz dziennie, przez miesiąc poprzedzający sezon nieżytów alergicznych. 

HEEL

W przypadku kataru siennego możemy skorzystać ze złożonych leków homeopatycznych, które działają regulująco na ustrój, wzmacniają jego mechanizmy obronne i pomagają organizmowi pozbyć się alergenów.

Najlepiej wspomóc organizm dwutorowo – dokuczliwe dolegliwości związane z katarem zwalczać za pomocą aerozolu do nosa (np. Euphorbium comp. S), a uzupełniająco, doustnie przyjmować tabletki na katar sienny (Luffa comp. Heel), jeszcze przed rozpoczęciem okresu pylenia.

Preparat Luffa compositum Heel zawiera naturalne składniki (trukwę pokrywkowatą, aralię groniastą, stroiczkę rozdętą, jodek arsenu) ukierunkowane na katar i choroby alergiczne układu oddechowego. Jeśli objawy występują przez cały rok, warto rozpocząć kurację na ok. 2 miesiące przed oczekiwanym nawrotem dolegliwości. Czas leczenia powinien obejmować „krytyczny okres” i 3 tygodnie po nim.

W okresie zaostrzenia dolegliwości można włączyć do terapii Euphorbium compositum S w postaci aerozolu do nosa. Zawiera on składniki roślinne i mineralne (np. trukwę pokrywkowatą, jodek rtęci) skutecznie zwalczające dolegliwości kataru na tle alergicznym. Dodatkowo, regeneruje błonę śluzową nosa i zapobiega nadkażeniom wirusowym i bakteryjnym (osłabiona błona śluzowa jest bowiem podatna na atak drobnoustrojów). Euphorbium compositum S może być stosowany długotrwale przez dzieci i dorosłych (nie powoduje polekowego nieżytu nosa), co jest istotne przy chronicznych i sezonowych dolegliwościach.

W przypadku podrażnienia czy zapalenia spojówek pomocny jest preparat Oculoheel, w postaci tabletek podjęzykowych.