DETOX - FINALIS - wiosenna kuracja oczyszczajaca

NOWOŚĆ

Kuracja oczyszczająca preparatem DETOX FINALIS.

Literatura naukowa definiuje toksynę jako „truciznę, która po wchłonięciu do organizmu lub wytworzeniu w organizmie powoduje zaburzenia jego funkcji lub śmierć.” Niestety, toksyny znajdują się w najbliższym otoczeniu człowieka: w wodzie, glebie i żywności. Szkodliwe substancje chemiczne wnikają do organizmu przez skórę, płuca i układ pokarmowy. Każdy z nas jest narażony na wpływ szkodliwych substancji, które znajdują się w naszym najbliższym otoczeniu. Znajdują się między innymi:

W zanieczyszczonej wodzie, pestycydach, środkach ochrony roślin

W powietrzu i spalinach

W używkach: kawie, herbacie, coca coli, papierosach, alkoholach, narkotykach

W opakowaniach soków – w aluminium, którym jest wyściełany środek

W pożywieniu (konserwantach, barwnikach, antybiotykach), nadmiarze tłuszczów, białek, pieczywa, cukru

Według niektórych autorów można wyróżnić sześć  faz zanieczyszczenia organizmu, którym towarzyszą określone objawy: Chociaż zdrowo wyglądamy, często odczuwamy zmęczenie.

I. Jesteśmy ciągle zmęczeni, a w dodatku łamie nas w kościach i odczuwamy bóle głowy.

II. Zaczynają nam dokuczać alergie, wysypki, egzemy.

III. Czujemy się coraz gorzej; zaczynają się tworzyć kamienie, guzy, torbiele; pojawia się nadwaga.

IV. Dokuczają nam zwyrodnienia kości i stawów, a więc bóle pleców.

V. Musimy się zmagać z chorobami układu nerwowego.

VI. Dochodzi do degeneracji komórek i organów, co powoduje tworzenie się nowotworów.

KAŻDY Z NAS powinien poddać się kuracji oczyszczającej co najmniej dwa razy do roku: NAJLEPIEJ WIOSNĄ I JESIENIĄ. Tak role oczyszczającą pełni preparat:

                               Preparat: DETOX FINALIS

Skład pojedynczej kapsułki:
skrzyp polny (ziele)               94 mg
fiołek trójbarwny (ziele)         80 mg
mniszek (korzeń)                  70 mg
pokrzywa (ziele)                   70 mg
tymianek (ziele)                    50 mg
koniczyna czerwona (ziele)     40 mg
morszczyn                            30 mg
szałwia (liść)                        20 mg
czosnek                              10 mg
zielona herbata                    10 mg
błonnik z akcji                      10 mg

Reishi ekstrakt                   100 mg

Działanie składników:

Skrzyp polny. Najważniejszym składnikiem skrzypu polnego jest krzemionka. Surowiec skrzypu potarty w palcach skrzypi - stąd jego nazwa. Krzem rozpuszcza się w wodzie stosunkowo łatwo, przenika przez ściany jelit do krwiobiegu, częściowo gromadzi się w tkance łącznej skóry, w krwinkach czerwonych i w trzustce, a pozostała część aktywizuje się w różnych procesach organizmu np. zabliźnianiu się ran po operacjach i zranieniach, przy zwapnieniu ognisk gruźliczych, szczególnie w płucach. Dla tej przyczyny już od dawna jest stosowany w medycynie ludowej w leczeniu gruźlicy. Wykorzystuje się też inne zioła zawierające dużo krzemionki, między innymi skrzyp polny, ziele miodunki, rdest ptasi. Krzem odgrywa też bardzo ważną rolę jako składnik kości i moczu pełniąc w moczu rolę koloidu ochronnego i utrzymującego równowagę między koloidami i krystaloidami.
Krzemionka w błonach śluzowych i w naczyniach krwionośnych, a zwłaszcza kapilarnych, pełni rolę strażnika przeciwdziałającego nadmiernej łamliwości i ich przepuszczalności (uszkodzenia, pęknięcia włoskowatych naczyń w miażdżycy). Z wiekiem ubywa tego składnika w organizmie ludzkim i dlatego leki z większą zawartością krzemu specjalnie wskazane są dla ludzi w starszym wieku, zwłaszcza w początkach miażdżycy, a także w stanach zapalnych dróg moczowych.

Prócz krzemu surowiec skrzypu polnego zawiera także znaczne ilości innych soli mineralnych, m.in. azotan potasowy (odgrywający znaczną rolę w moczopędnym działaniu tego surowca), ponadto flawonoidy, kwasy organiczne, zasady organiczne, saponiny i garbniki. Odwar tego surowca zalecany jest najczęściej w schorzeniach dróg moczowych, lekkich krwawieniach i skąpomoczu (prostata), po różnych zabiegach chirurgicznych, w początkowych stanach miażdżycy, w uszkodzeniach naczyń włoskowatych i dla wzmocnienia ich ścianek. W geriatrii stosowany jest profilaktycznie dla uzupełnienia niedoboru mikroelementów, a także w kamicy nerkowej, pęcherzowej i w stanach zapalnych dróg moczowych łącznie z innymi ziołami działającymi przeciwzapalnie i moczopędnie.

Fiołek trójbarwny. Surowiec zawiera związki flawonoidowe, a między innymi rutynę, biorącą udział w czyszczeniu krwi i przemianie materii, działa bowiem moczopędnie (a wraz z moczem wydalane są z organizmu szkodliwe substancje). Rutyna ułatwia również przyswajanie witaminy C, przedłuża jej działanie w tkankach organizmu, powoduje zmniejszenie przepuszczalności ścian włoskowatych naczyń krwionośnych przeciwdziałając ich łamliwości. W pewnych okolicznościach związki flawonoidowe obniżają poziom cholesterolu w osoczu krwi, dzięki czemu opóźniają proces rozwoju miażdżycy w naczyniach. Surowiec fiołka trójbarwnego zawiera także śluzy i saponiny działające głównie wykrztuśnie i łagodząco w schorzeniach układu oddechowego, garbniki, cukry, barwnik, witaminę C, trochę witaminy A i inne związki. Ziele fiołka trójbarwnego lub też mieszanki z zawartością tego ziela (Rektosan i Degrosan) stosuje się dla poprawy przemiany materii i czyszczenia krwi, w zwalczaniu trądzika, w zapaleniach, wysypkach skóry i egzemach, a) wewnętrznie jako napar; b) zewnętrznie do okładów i kąpieli, przy wyżej podanych schorzeniach skóry. Surowiec ten, stosuje się przy nieżytach pęcherza moczowego, w zaburzeniach wydalania moczu, na skutek przerostu gruczołu krokowego (prostaty).

Mniszek lekarski. Korzeń zawiera związki trójterpenowe (między innymi tarakserol) o smaku gorzkim, garbniki, kwasy organiczne, związki cukrowe (inulinę) i inne. Kwiaty zawierają ponadto małe ilości olejku lotnego, karotenoidy, a sok mleczny tego ziela zawiera także związki kauczuku i inne.
Wszystkie te substancje działają przede wszystkim żółciopędnie i żółciotwórczo, usprawniają czynność wątroby, ułatwiając przepływ żółci do woreczka żółciowego i dwunastnicy. Dla tych właściwości korzeń i kwiaty mniszka lekarskiego mają zastosowanie w schorzeniach wątroby, zwłaszcza jej marskości i uszkodzeniach spowodowanych najczęściej substancjami toksycznymi oraz niektórymi antybiotykami i syntetykami. Surowiec ten stosuje się także w niektórych chorobach dróg żółciowych, a zwłaszcza w atonii i towarzyszących stanach kurczowych.

Pokrzywa. Surowiec pokrzywy zawiera wyjątkowo dużo soli mineralnych, a między innymi wapń, fosfor, magnez, żelazo, a także karotenoidy-flawonoidy, kwasy organiczne (kwas mrówkowy i askorbinowy), jak również witaminę B2 i K,prowitaminę A oraz garbniki. Korzenie zawierają ich więcej niż liście.
Dzięki obecności flawonoidów i niektórych kwasów wszystkie wyciągi wodne z liści pokrzywy działają wybitnie moczopędnie zwiększając wydalanie z organizmu chlorków i mocznika.
Ze względu na zwiększoną zawartość garbników w korzeniach ich przetwory działają silniej ściągająco, przeciwzapalnie i łagodnie przeciwbiegunkowo niż liście. Wyciągi z liści pokrzywy usprawniają także przemianę materii i działają przeciwgośćcowo.
Witamina K przyczynia się do zahamowania krwawień wewnętrznych. Duże ilości soli mineralnych oraz witamin w liściach uzupełniają w organizmie ich niedobór (zwłaszcza mikroelementów), pobudzają trzustkę do działania i wytwarzania określonych enzymów trzustkowych wzmagając ich aktywność.
Wyciągi tego surowca obniżają też nieznacznie poziom cukru we krwi i dla tej przyczyny uchodzą za lek przeciwcukrzycowy. Lek .pobudza również układ krwiotwórczy do zwiększonej produkcji hemoglobiny i krwinek.

Tymianek. Ziele tymianku zawiera stosunkowo duże ilości olejku eterycznego, a w nim przeszło połowę stanowią związki fenolowe (tymol, karwakrol), garbniki (10%), flawonoidy, kwasy organiczne, żywice, cukry i liczne sole mineralne oraz substancje gorzkie i trójterpeny. Olejek eteryczny tymianku, a przede wszystkim zaś zawarty w nim tymol i karwakrol, działają wybitnie bakteriobójczo na wszystkie niemal drobnoustroje groźne dla człowieka, także na te odporne jak i nieodporne na znane antybiotyki.
Głównie dzięki związkom flawonoidowym surowiec tego ziela działa też przeciwskurczowo na mięśnie gładkie pobudzając czynność nabłonka górnych dróg oddechowych. Dla tej przyczyny napary lub też wyciągi z ziela tymianku stosuje się w stanach zapalnych dróg oddechowych, przy męczącym kaszlu, chrypce, wysuszeniu bton śluzowych gardła, w nieżytach oskrzeli i trudnościach w odkrztuszaniu, specjalnie u dzieci, młodzieży i starszych osób. Tymianek stosuje się ponadto w nieżytach żołądka i jelit. Zapobiega nadmiernej fermentacji, wzdęciom i pobudza wydzielanie soków trawiennych, przywraca apetyt. Niszczy pasożyty jelitowe u człowieka. Tymianek poprawia też krążenie krwi, zwłaszcza w kapilarnych naczyniach krwionośnych, przyspieszając spalanie i odżywianie tkanek

Koniczyna czerwona. Ma działanie wykrztuśne i łagodzące stany zapalne oskrzeli. Ponadto stwierdzono działanie tonizujące, uspokajające, przeciwzapalne, słabo moczopędne i przeciwskurczowe. Zioło ma również właściwości pobudzające wątrobę i pęcherzyk żółciowy co wpływa pozytywnie na trawienie,  zaostrza apetyt i łagodzi zaparcia.

Morszczyn pobudza czynności tarczycy, zwiększa przemianę materii, rozszerza naczynia krwionośne, obniża ciśnienie krwi, reguluje wypróżnienia, działa antyseptycznie, moczopędnie, żółciopędnie; likwiduje obrzęki; wykazuje wpływ regenerujący, wzmacniający i przeciwmiażdżycowy.
Morszczyn jest szczególnie przydatny do leczenia otyłości, ponieważ nie tylko przyśpiesza metabolizm (utlenianie tłuszczów i cukrowców), ale również usuwa wodę z organizmu, pozostałą po tkance tłuszczowej, w której z kolei zalega zbędny chlorek sodu, odpowiedzialny za obrzęki i nadciśnienie. Bardzo dobre wyniki daje też połączenie morszczynu z ziołami działającymi silnie moczopędne, a zarazem silnie saluretycznie (saluretyk – lek powodujący głównie wydalenie jonów sodu wraz z moczem i ewentualnie z potem).

Szałwia. Wykazuje działanie odkażające, ściągające, przeciwzapalne i przeciwpotne. Pobudza też wydzielanie soków trawiennych, reguluje perystaltykę jelit i stosowany jest wewnętrznie jako środek przeciwdziałający wzdęciom, nadmiernej fermentacji, w bólach brzucha, kolce jelitowej i przeciw łagodnej biegunce.

Czosnek. Przede wszystkim ze względu na jego szczególne właściwości prozdrowotne. Substancje zawarte w czosnku korzystnie wpływają na nasze serce i układ krążenia, niszczą bakterie, wzmacniają układ odpornościowy oraz poprawiają trawieni

Zielona herbata. Polifenole zawarte w zielonej herbacie działają na proces redukcji tkanki tłuszczowej wielokierunkowo. Jednocześnie pobudzają proces rozpadu tłuszczu, ułatwiają jego spalanie oraz przyspieszają proces niszczenia komórek tłuszczowych. Związki polifenolowe odznaczają się bardzo silnymi właściwościami antyutleniającymi, przez co skutecznie eliminują wolne rodniki, uważane obecnie za główną przyczynę starzenia się. Polifenole zielonej herbaty wykazują silniejsze działanie antyrodnikowe niż witamina E i C, co stawia je na czele listy najskuteczniejszych antyutleniaczy. 

Błonnik z akacji . Rozpuszczalny błonnik z akacji jest uznanym probiotykiem . To oznacza, że po rozpuszczeniu w jelicie, jest on całkowicie trawiony przez bakterie naszej flory jelitowej. A to w efekcie doprowadza do wzrostu ilości dobroczynnych bakterii kwasu mlekowego, które wzmacniają barierę ochronną organizmu poprzez stworzenie niegościnnego środowiska dla obcych, patologicznych, chorobotwórczy bakterii czy grzybów. 

Reishi ekstrakt. Jak żaden inny grzyb czy roślina jest bogaty w: german, triterpeny, genodermy, antyoksydanty, aminokwasy oraz inne substancje. Potwierdziły to szerokie badania przeprowadzone przez wiele naukowych placówek na świecie. Pierwsze chińskie opisy grzybka Ling Zhi, w Japonii zwanego Reishi, pojawiły się w III wieku p.n.e. W tych czasach był on dostępny tylko dla władców i najbogatszych rodów. Przez chińskich cesarzy został uznany za królową roślin leczniczych i stał się ich jedyną własnością. Wierzyli, że dzięki niemu ich dynastie będą nieśmiertelne. Grzyb ten zawiera ponad 100 antyoksydantów odnawiających komórki ludzkiego ciała. Najczęściej wymienianymi składnikami Reishi są witaminy i składniki mineralne m. in. żelazo, magnez, wapń, cynk, miedź, mangan i wymieniany już german. Jednak szczególnie ważna jest obecność polisacharydów i triterpenów.

1. Polisacharydy odgrywają najistotniejszą rolę pod względem farmakologicznym. Wyizolowano ponad 200 rodzajów polisacharydów, z których najważniejsze są b-D-glukany, związane z aminokwasami i wykazujące silne działanie przeciwnowotworowe i przeciwradiacyjne. Zwiększają one poziom interferonu, który podnosi odporność organizmu, niszczą wolne rodniki, wspomagają wytwarzanie komórek typu B produkujących przeciwciała, przyczyniają się również do zwiększenia ilości makrofagów, które wspomagają działanie leukocytów, wpływają na usprawnienie syntezy DNA, RNA i białek w wątrobie, szpiku kostnym oraz we krwi.

2. Triterpeny typu lanostanu, inaczej zwane kwasami ganoderenowymi (m. in. kwas ganosporowy A). Obniżają one poziom cholesterolu, a poprzez produkcję angiotensyny zmniejszają skurcz naczyń krwionośnych, działają przeciwbólowo, detoksykacyjnie, chronią wątrobę i zabijają komórki NT.

3. Adenozyna – może zmniejszać lepkość krwi, przyśpieszać jej obieg i usprawniać zaopatrzenie serca, mózgu oraz powstrzymywać akumulację płytek krwi.

4. Inne składniki – rybozydeanina (przeciwdziała niedotlenieniu organów i tkanek), adenina (redukuje cholesterol), alkalia Reishi (łagodzi stany zapalne, zwiększa przepływ krwi w tętnicach wieńcowych), lakton A (obniża poziom cholesterolu) i błonnik Reishi (redukuje cholesterol LDL, zapobiega zakrzepicy mózgowej, niedotlenieniu oraz miażdżycy tętnic).

Ten niezwykły grzyb dzięki tak bogatemu składowi pomaga regulować pracę całego organizmu, zapewniając poprawne funkcjonowanie podstawowych organów wewnętrznych: serca, wątroby, płuc, trzustki i nerek.

Bezpośrednie działanie ekstraktów Reishi to:

wspomaganie układu odpornościowego i wzmacnianie sił witalnych oraz energii organizmu człowieka;

polepszenie procesu zmiatania wolnych rodników i usprawnienie efektu antyoksydacyjnego;

redukcja zmęczenia i poprawa wydajności organizmu;

podnoszenie komfortu życia osób cierpiących na alergię dróg oddechowych i astmę oskrzelową;

wzmacnianie pracy komórek odpornościowych z jednoczesnym zapewnieniem lepszej profilaktyki i powrotu do homeostazy;

ochrona przed infekcjami wirusowo-bakteryjnymi;

niszczenie i wydalanie szkodliwych komórek, w tym nowotworowych;

działanie przeciwbólowe, detoksykacyjne i opóźniające proces starzenia;

obniżanie wysokiego ciśnienia, poziomu cholesterolu, trójglicerydów i glukozy we krwi;

redukowanie skutków ubocznych chemio- i radioterapii.

Dawkowanie: 1 kapsułka 2 razy dziennie, przed posiłkiem, popić obficie wodą. Wypijać dziennie 2 – 3 butelki wody niegazowanej.

Chcesz się więcej dowiedzieć, pisz: huba167@wp.pl