niedziela, 15 kwietnia 2012

Zaparcia - leki roślinne


Zaparcia to jedne z najczęstszych dolegliwości, z którymi pacjenci zgłaszają się po poradę do apteki. W większości przypadków są łatwe do opanowania. Czasem jednak znacznie utrudniają życie, niekiedy wręcz oddanie stolca staje się poważnym problemem. Apteki dysponują obecnie dużym arsenałem leków ziołowych i syntetycznych, które w połączeniu ze zmianą nawyków żywieniowych, podjęciem leczenia choroby podstawowej, w której zaparcie jest objawem towarzyszącym, poprawiają metabolizm i przywracają prawidłowe wypróżnienie.

Prawidłowy mechanizm wypróżnienia


Prawidłowe wypróżnienie jest wynikiem złożonej gry skurczów i rozkurczów zarówno mięśni gładkich, jak i prążkowanych. Najsilniejszym bodźcem, pobudzającym perystaltykę jelita grubego jest przebudzenie ze snu i wypełnienie żołądka posiłkiem po nocnym wypoczynku. Wyzwala ono odruch żołądkowo – okrężniczy, inicjujący motorykę propulsywną. Doznanie parcia jest wynikiem kontaktu stolca z receptorami czuciowymi kanału odbytu i podlega świadomej kontroli. Powstrzymywanie defekacji odruchowo zwalnia czas pasażu i wyzwala fale przeciwperystaltyczne, co powoduje cofanie się zawartości jelita grubego. Prawidłowo wypróżnienie powinno być codziennie, ale w granicach normy przyjmuje się wypróżnienia co 2 lub 3 dzień, pod warunkiem prawidłowej konsystencji i masy oddawanego stolca. Masa dobowo wydalanego stolca wynosi 150 – 200 g.

Mechanizm powstawania zaparcia


W warunkach fizjologicznych treść jelitowa ulega w okrężnicy zagęszczeniu w wyniku resorpcji wody. Jeśli treść pokarmowa zalega w jelicie grubym, występuje nadmierne odwodnienie i zagęszczenie mas kałowych, przez co są one zbite, twarde, w skąpej ilości (tzw. „kozie bobki”) i mimo, że stolec jest oddawany codziennie, stanowi jednak pewien rodzaj zaparcia. W odczuciu pacjentów jest to także wrażenie niepełnego wypróżnienia, konieczności silnego parcia w czasie defekacji, długi czas poświęcany wypróżnieniu, stolce rzadkie, nieregularne, a także wypróżnienia codzienne, ale skąpe i zbite. Swoistą formą zaparć są tzw. fałszywe biegunki, czyli płynne wypróżnienia, występujące po wielodniowym zaparciu. Pojawiają się one wówczas, gdy w końcowym odcinku jelita grubego dojdzie do znacznego zatrzymania kału i jego dużego odwodnienia. Daje to w następstwie podrażnienie błony śluzowej jelita, co doprowadza do oddawania płynnego stolca, w którym znajdują się zbite grudy kałowe różnej wielkości.

Przyczyny zaparć

Na ogół terminem zaparcie stolca określamy przedłużone pozostawanie treści jelitowej w obrębie jelita grubego lub utrudnione oddawanie, suchych, twardych mas kałowych rzadziej niż trzy razy w tygodniu.  
Pierwotną przyczynę tej dolegliwości upatruje się w zaburzeniach czynności ośrodkowego układu nerwowego, nerwów i mięśni dna miednicy, zaburzeniach motoryki i drożności jelit, niewłaściwych zwyczajach żywieniowych. Zaparcia towarzyszą chorobom endokrynnym i metabolicznym, np. niedoczynności tarczycy, hiperkalcemii czy porfirii. Nierzadko przyczyna zaparcia tkwi w psychice. Może wiązać się z depresją, anoreksją, obsesją „czystego wnętrza”. Także niektóre leki (przeciwdepresyjne, cholinolityczne, przeciwdrgawkowe, opioidy i inne) mogą powodować zaparcia. Jednak najczęściej dolegliwość ta, określana jako zaparcie czynnościowe związana jest ze stylem życia i żywienia. Skąpe, ubogie w błonnik posiłki, mało ruchliwy tryb życia, sytuacyjne powstrzymywanie wypróżnienia, pośpiech, stres to najczęstsze przyczyny zaparć.

Diagnostyka jelita grubego

W pierwszej kolejności należy przeanalizować potencjalne przyczyny zaparcia. Przy braku tzw. objawów alarmujących lub wskazujących na organiczną przyczynę (utrata masy ciała, krew w stolcu, niedokrwistość, perystaltyka przeszkodowa, nagłe powstanie zaparcia, szczególnie u osób po 45 roku życia, wyczuwalny guz w jamie brzusznej, rak jelita grubego w rodzinie), wskazana jest ocena aktywności motorycznej jelita grubego. Przy obecności objawów wskazujących na możliwość organicznej przyczyny zaparcia należy przeprowadzić pełną diagnostykę jelita grubego (kolonoskopia).
Ocenę motoryki można wykonać za pomocą doustnego podania (w pokarmie) znaczników nieprzepuszczalnych dla promieni RTG. Po 6 dniach codziennego stosowania odpowiedniej liczby znaczników wykonuje się przeglądowe zdjęcie radiologiczne jamy brzusznej, zlicza się liczbę widocznych znaczników i ich lokalizację. Rozmieszczenie większości znaczników w całym jelicie grubym wskazuje na upośledzenie motoryki jelita grubego (colonic inertia), natomiast zlokalizowanie znaczników w obrębie odbytnicy przemawia za niewydolnością odbytnicy lub chorobami odbytu. Badanie pozwala zorientować się w mechanizmach zaparcia czynnościowego u konkretnego pacjenta.      

Leczenie zaparć lekami roślinnymi

Leczenie zaparć to problem dość złożony, który musi uwzględnić wiele czynników. Ważne jest usunięcie przyczyny, a więc leczenie chorób stanowiących bezpośrednią przyczynę dolegliwości, odstawienie leków powodujących zaparcie. W przypadku zaparć czynnościowych konieczna jest zmiana stylu życia oraz wdrożenie odpowiedniej diety wraz z piciem dużej ilości płynów, zwłaszcza wody mineralnej ( 2 – 3 litry na dobę), ponieważ zbyt mała ilość spożywanych płynów źle wpływa na konsystencję kału i częstość wypróżnień. Bardzo skuteczne jest wypijanie na czczo szklanki wody w celu wywołania odruchu żołądkowo – okrężniczego. Konieczne jest unikanie produktów powodujących zaparcia (czekolada, kakao, mocna herbata). Należy zwiększyć aktywność fizyczną. Dieta musi być bogata w błonnik (tzw. dieta bogatoresztkowa). Błonnik jest naturalnym składnikiem diety bogatej w owoce, warzywa, soczewicę, fasolę i produkty pełnoziarniste. Spożywanie pokarmów zawierających duże ilości błonnika chroni przed zaparciami, zmniejsza ryzyko zachorowania na raka jelita grubego, cukrzycę i uchyłkowatość jelit. Błonnik, choć powszechnie uważany za niestrawny, to jednak uczestniczy w trawieniu, adsorbując wodę, dzięki czemu zwiększa się objętość mas kałowych, stają się one rzadsze i łatwiej przechodzą przez światło jelit. Skraca to czas przebywania resztek pokarmowych w organizmie i zmniejsza ryzyko rozwoju zmian w komórkach wskutek działania czynników rakotwórczych, które powstają podczas rozkładu niektórych pokarmów, szczególnie mięsnych. Istnieją różne rodzaje błonnika. Niektóre są białkami, inne węglowodanami. Z kolei błonnik rozpuszczalny znajdujący się w owsie, posiada zdolność łączenia się z cząsteczkami cukru. Zwalniając wchłanianie węglowodanów, pomaga utrzymać stały poziom cukru we krwi (ważne w cukrzycy). Poszczególne rodzaje błonnika różnią się między sobą zdolnością wchłaniania wody. Na przykład błonnik zawarty w pszenicy zwiększa objętość w wodzie dziesięciokrotnie, podczas gdy błonnik glukomannan, pochodzący z japońskiej rośliny dziwidło Riviera (Amorphophallus rivieri). Glukomannan posiadając bardzo wysokie zdolności wchłaniania wody, dzięki właściwościom zwiększania objętości pokarmu i powolnego uwalniania cukru, pomaga kontrolować apetyt i odgrywa ważną rolę w utrzymaniu właściwej masy ciała. Potrafi on tak skutecznie regulować poziom cukru we krwi, że w Japonii używa się go do leczenia cukrzycy. Najlepiej dostarczać błonnika z różnych źródeł, takich jak np. owies, soczewica, fasola, produkty zbożowe, orzechy, owoce, bądź surowe warzywa. Osoby cierpiące na zaparcie powinny spożywać 20 – 40 g włókien pokarmowych, które zwiększają masę stolca, przyspieszają pasaż treści jelitowej i częstość wypróżnień. Taką ilość zapewnia spożycie 3 łyżek otrąb i ¼ kg owoców i warzyw. Przeciętna dieta europejska dostarcza 12 – 18 g włókien pokarmowych dziennie. Ich wartościowym źródłem jest pszenica, a także otręby pszenne, warzywa ( poza marchwią, kapustą i ziemniakami), owoce. 
Produkty wskazane zawierające powyżej 10 g włókien roślinnych w kilogramie: otręby, suche warzywa strączkowe, brukiew, suszone morele, śliwki, orzechy. 
Produkty wskazane zawierające 5 – 10 g włókien roślinnych w kilogramie: chleb razowy, zielony groszek, fasolka, szpinak, płatki owsiane, musli, rodzynki, daktyle, figi.
Uzupełnianie diety błonnikiem nie jest zalecane u osób ze zwężeniami przewodu pokarmowego oraz ze zwiotczeniem jelita grubego.
    
Roślinne leki przeczyszczające i poprawiające trawienie bez recepty

ADIPOSIN TEA 25 TOREBEK, Herbaflos
Skład: Korzeń mniszka pospolitego - 0,60 g - przyspiesza usuwanie z organizmu zbędnych produktów przemiany materii i nadmiaru wody; Ziele skrzypu polnego - 0,50 g - dzięki obecności flawonoidów zwiększa objętość wydalanego moczu i usuwa nadmiar moczanów; Liść pokrzywy - 0,46 g - Karotenoidy, ksantofil i kwasy organiczne zawarte w liściach pokrzywy pobudzają wydzielanie soku żołądkowego, ułatwiają trawienie, przyswajanie pokarmów i prawidłowy przebieg procesów przemiany materii; Liść mięty pieprzowej - 0,20 g - wykazuje działanie rozkurczowe i obniża napięcie mięśni gładkich jelit oraz dróg żółciowych i moczowych; Kora kruszyny - 0,04 g - Antrazwiązki zawarte w korze kruszyny pobudzają perystaltykę jelita grubego oraz regulują skład mikroflory jelitowej.
Wskazania: Produkt ziołowy wspomagający odchudzanie.

AGIOLAX GRANULAT 100 G, Madaus
Skład: 5g granulatu zawiera: nasienie babki jajowatej /plantaginis ovatae semen /2,6 g, łupiny babki jajowatej /plantaginis ovatae testa/ 0,11g, Owoc senesu /sennae fructus angustifoliae/ 0,62g
Głównym składnikiem nasion jest śluz zawarty w łupinie nasiennej. Nasiona podane doustnie jako źle strawialne przechodzą do dalszych odcinków jelita powodując silne spęcznienie treści i pobudzając perystaltykę. Surowiec jest dobrym, łagodnym środkiem przeczyszczającym. Może być stosowany na zmianę z nasionami lnu. Działanie następuje po 12 – 24 godzinach lub nawet później. Efektywne dawki wynoszą 4 – 15 g. Nasiona babki jajowatej są zazwyczaj stosowane w postaci oddzielonej łupiny nasiennej, która szybko pęcznieje w wodzie (dawki mogą być w tym przypadku mniejsze). Ponadto surowce stosuje się po zabiegach operacyjnych jelita grubego, w szczelinach odbytu, w dolegliwościach spowodowanych hemoroidami, pomocniczo w leczeniu podrażnienia jelit, nadwrażliwości jelita grubego i biegunek różnego pochodzenia, również jako środek wspomagający odchudzanie i obniżający wysokie stężenie cholesterolu. Preparat można stosować w okresie ciąży i karmienia piersią. Długotrwałe, jednoczesne podawanie z innymi lekami może spowodować spowolnienie ich wchłaniania.
Wskazania: Zaparcia, stany w których potrzebne jest wypróżnienie miękkim stolcem. Przygotowania do rentgenodiagnostyki.
Środki ostrożności: nie stosować dłużej niż 7-10 dni, w okresie ciąży i karmienia lek może być stosowany wyłącznie po konsultacji z lekarzem.
Działanie niepożądane: Nasiona i łuski Plantago ovata mogą w pojedynczych przypadkach wywołać reakcje nadwrażliwości
Uwaga: Pacjenci chorzy na cukrzycę mogą stosować preparat po konsultacji z lekarzem, ponieważ może być konieczna korekta dawki insuliny. Przy długotrwałym stosowaniu lub nadużywaniu może dojść do utraty elektrolitów (zwłaszcza potasu), pojawienia się białka lub krwi w moczu
Dawkowanie: zawartość jednej łyżeczki do herbaty preparatu Agiolax połknąć bez żucia, popijając obficie wodą (ok l). Zachować odstęp do 1 godziny po stosowaniu innych leków.
Dorośli: wieczorem po jedzeniu, oraz w razie potrzeby także rano (przed śniadaniem) jedną łyżeczkę preparatu Agiolax. W opornych przypadkach: co 6 godzin po jednej łyżeczkę preparatu 1-3 dni.
Dzieci: stosowanie antranoidowych środków przeczyszczających u dzieci do 12 lat bez konsultacji z lekarzem jest przeciwwskazane. W porozumieniu z lekarzem, kiedy nie jest skuteczna zmiana diety, można podać dawki dzieciom w wieku od 4-6 lat: dawki dzieciom od 6-12 lat, od 12 roku życia dawkowanie takie jak u dorosłych.
Przygotowanie do rentgenodiagnostyki i endoskopii: jednorazowo 3-6 łyżeczek preparatu w przeddzień badania.

BEKUNIS, drażetki, Roha Arzneimittel
Skład: 1 drażetka zawiera: 150-220 mg suchego wyciągu z owoców senesu Tinnevelly
Wskazania: Przy zaparciach oraz we wszystkich stanach chorobowych, w których pożądane jest lekkie wypróżnienie z miękkim stolcem, jak np.: szczeliny odbytu i hemoroidy.
Dawkowanie: Dorośli i młodzież powyżej 12 roku życia: 1-2 tabletki nie rozgryzać, popić przed snem niewielką ilością płynu (efekt przeczyszczający zwykle występuje rano).

CHOLEGRAN GRANULAT 80 G, Herbapol Pruszków
Skład: ziele szanty (Marrubii herba) 15 g, koszyczek rumianku (Chamomillae anthodium) 12 g, liść mięty pieprzowej (Menthae piperitae folium) 35g, kora kruszyny (Frangulae cortex) 6 g, korzeń rzewienia (Rhei radix) 4 g
Wskazania: Zaparcia oraz dolegliwości trawienne (brak łaknienia, uczucie pełności, wzdęcia)
Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu; niedrożność jelit każdego pochodzenia; choroby zapalne jelit np. choroba CROHNA; wrzodziejące zapalenie okrężnicy; bóle brzucha o nieznanej etiologii, np. zapalenie wyrostka robaczkowego.
Dawkowanie: Przyjmować od 1-2 razy na dobę po 1 łyżeczce granulatu (2,5 g), popić 1/2 szklanki przegotowanej wody. Nie przekraczać zalecanego dawkowania. W dawce jednorazowej ilość związków antranoidowych wynosi 11,25 mg. W kamicy żółciowej stosować tylko po konsultacji z lekarzem. Nie stosować dłużej niż 7-10 dni bez konsultacji z lekarzem. Nie stosować w okresie ciąży i karmienia piersią. Nie podawać dzieciom do 12 roku życia.

DENOXINAL, tabletki, Walmark
Skład:  witamina C - 200,0 mg, chlorella - 200,0 mg, łopian większy - 50,0 mg, szakłak amerykański - 50,0 mg, mniszek lekarski - 50,0 mg, koniczyna łąkowa - 50,0 mg, ostropest plamisty - 50,0 mg (zawiera sylibinę - 42,0 mg), czosnek - 1,0 mg, pektyna - 50,0 mg.
WskazaniaPreparat złożony wyciągów czterech ziół i glonu jednokomórkowego Chlorella pyrenoidosa. Dodatkowo został wzbogacony w czosnek, witaminę C i pektynę. Naturalna kompozycja ziół i składników wspomaga procesy usuwania z organizmu ubocznych produktów przemiany materii. Korzystnie wpływa na pracę wątroby, usprawniając jej naturalne procesy oczyszczające. Ekstrakt z ostropestu plamistego zawiera sylibinę, która jest cenioną substancją o właściwościach odtruwających i stymulujących procesy regeneracyjne w komórkach wątroby. Pektyna wiąże metale ciężkie i usuwa je z organizmu. Zawarte w wyciągu z czosnku składniki siarkowe oraz witamina C wpływają stymulująco na pracę systemu odpornościowego. Szakłak amerykański działa delikatnie przeczyszczająco.
Dawkowanie:1 tabletkę dziennie podczas lub po posiłku.

FIGURA 1 Z SENESEM, 20 SASZETEK, Herbapol lublin
Skład: liść senesu, kwiat hibiskusa, mieszanka owocowa (owoc bzu czarnego, wytłoki jabłkowe, owoc porzeczki czarnej, owoc róży). Jedna torebka 3 g zawiera 900 mg liści senesu co odpowiada 22,5 mg związków antrapochodnych w przeliczeniu na sennozyd B.
Wskazania: Jako środek przeczyszczający stosowany w zaparciach i pomocniczo w leczeniu nadwagi.
Dawkowanie: 1 torebkę zalać 3/4 szklanki wrzącej wody i naparzać pod przykryciem (w termosie lub naczyniu z przykryciem) ok. 10 min. Przygotowany napar wypić wieczorem, po jedzeniu. Działanie przeczyszczające następuje przeciętnie po 6-10 godzinach (następnego dnia rano). Zaleca się wypić początkowo połowę przygotowanego naparu. Jeżeli efekt terapeutyczny nie wystąpi można zastosować cały przygotowany napar. W przypadku gdy połowa zalecanej dawki wykazuje działanie przeczyszczające nie zwiększać dawki.

FIGURA 2 Z KRUSZYNĄ, 20 SASZETEK, Herbapol Lublin
Skład: kora kruszyny, kwiat hibiskusa, mieszanka owocowa (owoc bzu czarnego, wytłoki jabłkowe, owoc porzeczki czarnej, owoc róży). Jedna torebka 3 g zawiera 500 mg kory kruszyny, co odpowiada 30mg związków antrapochodnych w przeliczeniu na glukofrangulinę A.
Wskazania: Jako środek przeczyszczający stosowany w zaparciach i pomocniczo w leczeniu nadwagi.
Przeciwwskazania: stany zapalne jelit (choroba Crohna, owrzodzenie jelit, stany zapalne wyrostka robaczkowego), bóle brzucha o nieznanej przyczynie, odwodnienie organizmu, zaburzenia równowagi elektrolitowej (głównie obniżenie stężenia jonów potasowych w osoczu krwi), niewydolność nerek, krwawienia miesiączkowe.
Dawkowanie: 1 torebkę zalać 3/4 szklanki wrzącej wody i naparzać pod przykryciem (w termosie lub naczyniu z przykryciem) ok. 10 minut. Przygotowany napar wypić wieczorem, po jedzeniu. Działanie przeczyszczające następuje przeciętnie po 6-10 godzinach (następnego dnia rano). Zaleca się wypić początkowo połowę przygotowanego naparu. Jeżeli efekt terapeutyczny nie wystąpi można zastosować cały przygotowany napar. W przypadku gdy połowa zalecanej dawki wykazuje działanie przeczyszczające nie zwiększać dawki.


FITO-MIX XIV ZIOŁA DO ZMNIEJSZENIA NADWAGI, 25 TOREBEK PO 2 G
Skład: kłącze perzu (Graminis rhizoma) 35 cz., ziele skrzypu (Equiseti herba) 33 cz., ziele mniszka (Taraxaci herba) 20 cz., korzeń mniszka (Taraxaci radix) 10 cz., kora kruszyny (Frangulae cortex) 2 cz.; 1 torebka (2 g mieszanki) zawiera nie mniej niż 0,3 % fenolokwasów w przeliczeniu na kwas kawowy.
Działanie: Odwar ma działanie łagodnie przeczyszczające, żółciopędne, żółciotwórcze i moczopędne. Wspomaga trawienie, dzięki obecności związków antranoidowych, które pobudzają perystaltykę i funkcję wydzielniczą jelita grubego.
Wskazania: Tradycyjny środek stosowany u osób ze skłonnościami do zaparć, pomocniczo w leczeniu nadwagi.
Przeciwwskazania: Ciężka niewydolność nerek, niedrożność dróg żółciowych, niedrożność jelit, ostre schorzenia zapalne jelit, wrzodziejące zapalenie okrężnicy, zapalenie wyrostka robaczkowego, bóle brzucha o nieznanej etiologii, ropniak pęcherzyka żółciowego, ciąża i laktacja.
Dawkowanie: 1 torebkę ( 2 g mieszanki) zalać szklanką ciepłej wody. Ogrzewać 30 min., doprowadzając do wrzenia. Ciepły odwar pić 3 razy na dobę. Stosować przez 1-2 tygodnie.

METAFLOS TEA 25 TOREBEK, Herbaflos
Skład: ziele bratka polnego: 0,6 g, kłącze perzu: 0,6 g, liść mięty pieprzowej: 0,4 g, owoc kolendry: 0,2 g, ziele krwawnika: 0,18 g, kora kruszyny: 0,02 g
Wskazania: Produkt wspomaga odchudzanie, zalecany w zaburzeniach przemiany materii.
Stosowanie: Herbatka do zaparzania.


NORMOSAN, ZIOŁA SYPANE 100 G
Skład: owoc kminku, liść senesu, kora kruszyny, owoc bzu czarnego, liść mięty pieprzowej.
Działanie: Przeczyszczające; powoduje to również przejściowy spadek masy ciała.
Wskazania: Zaparcia. Pomocniczo w zaburzeniach trawienia i przy odchudzaniu.
Dawkowanie: łyżeczkę ziół zalać szklanką zimnej wody, zagotować pod przykryciem, po 15 minutach przecedzić. Pić raz dziennie na noc. Działanie przeczyszczające występuje po 6-8 godzinach (rano).
Interakcje: Przy stosowaniu dłuższym niż zalecane, równoczesnym stosowaniu z korzeniem lukrecji lub środkami moczopędnymi może wystąpić niedobór potasu, który powoduje wzmożone działanie glikozydów nasercowych oraz wpływa na działanie środków przeciwarytmicznych.

RADIREX, tabletki, Herbapol Wrocław
Skład: korzeń rzewienia /Rhei Radix/, skrobia ziemniaczana, talk.
Wskazania: środek przeczyszczający w różnego rodzaju zaparciach, pomocniczo w zaparciach w przypadku otyłości.
Dawkowanie: Doustnie: Jako środek przeczyszczający - dorosłym od 2 do 3 tabletek jednorazowo, dzieciom powyżej 12 lat 1 tabletkę jednorazowo - najlepiej przed snem. Działanie przeczyszczające następuje po 6-8 godzinach. Najodpowiedniejszą dawką indywidualną jest najmniejsza potrzebna do uzyskania miękkiego stolca.
Interakcje: Działanie glikozydów nasercowych może ulec nasileniu w przypadku obniżenia poziomu potasu, spowodowanego nadużywaniem preparatów z rzewienia . Hipokalemia może predysponować również do ujawnienia działania proarytmicznego innych leków antyarytmicznych. Stosowane równocześnie środki moczopędne, sterydy kory nadnerczy czy korzeń lukrecji mogą zwiększyć utratę potasu.

RED-SLIM TEA HERBATKA FIX 2G 30 SASZETEK, Elanda
Skład: Kwiat hibiskusa i liście senesu.
Wskazania: Osoby skłonne do otyłości w celu pozbycia się zbędnych kilogramów. Problemy związane z zaparciami i niestrawnością.
Sposób użycia: 1 saszetkę zalać szklanką wrzącej wody. Odstawić pod przykryciem na 10 minut. Pić przy odchudzaniu 1 raz dziennie – wieczorem.

REGULAX, pastylki, Krewel Muselbach
Skład: 1 pastylka zawiera 710 mg liści senesu, 300 mg owoców senesu oraz powidła śliwkowo-figowe.
Wskazania: Zaparcia, osłabiona perystaltyka jelit, przygotowania do badań diagnostycznych.
Dawkowanie: Dorośli: 1/2-1 pastylka wieczorem; dzieci od 12 r.ż. 1/4-1/2 pastylki wieczorem

REGULAVIT MIESZANKA ZIOŁOWA 2,5 G 20 TOREBEK, Phytopharm
Skład: liść mięty pieprzowej (Menthae piperitae folium) 24,0%, kłącze perzu (Agropyri rhizoma) 20,0%, koszyczek rumianku (Chamomillae anthodium) 20,0%, korzeń i ziele mniszka lekarskiego (Taraxaci radix cum herba) 20,0%, owoc kminku (Carvi fructus) 15,0%, kora kruszyny (Frangulae cortex) 1,0%
Działanie: Pobudzające wydzielanie soków trawiennych, rozkurczające na mięśnie gładkie żołądka i jelit, wiatropędne.
Wskazania: Niestrawność, wzdęcia, stany skurczowe żołądka i jelit.
Dawkowanie: 5,0 g (2 torebki) mieszanki zalać 1 szklanką wrzącej wody, odstawić na 10 minut pod przykryciem. Pić 3 razy dziennie po posiłkach każdorazowo świeżo sporządzony napar.

SENALAX SYROP 125 G, Hasco-Lek

Skład: wyciąg suchy z liści senesu /Sennae folium extr. sicc. 0,81 g/100 g (zaw. 20% sennozydu B), 5 ml syropu zawiera 10 mg sennozydu B.
Wskazania: Do krótkotrwałego stosowania w zaparciach.
Dawkowanie: Doustnie. Dzieci powyżej 12 roku życia: 5-10 ml raz dziennie. Dorośli: 10-15 ml raz dziennie. Preparat przyjmować wieczorem. Preparat można stosować nie dłużej niż 7-10 dni.
Objawy niepożądane: W pojedynczych przypadkach mogą wystąpić dolegliwości żołądkowo - jelitowe (należy wówczas zmniejszyć dawkę leku). Straty potasu mogą prowadzić do zaburzeń w czynności pracy serca i osłabienia mięśni.
Interakcje: Nie należy stosować łącznie z preparatami moczopędnymi, steroidami kory nadnerczy, preparatami z korzenia lukrecji (możliwe obniżenie poziomu elektrolitów, zwłaszcza potasu, co może nasilić działanie jednocześnie przyjmowanych glikozydów nasercowych).

SENES LIŚCIE 30 TOREBEK 2 G, Kawon

Skład: Każda torebka zawiera 2 g liści senesu.
Wskazania: Zaparcia
Przeciwwskazania: ciąża, zapalenie ślepej kiszki, niskie stężenie potasu, odwodnienie.
Stosowanie: Zaleca się wypijanie naparu z jednej torebki.
Objawy niepożądane: biegunka, podrażnienie błony śluzowej jelit, odwodnienie, ciemne zabarwienie błony śluzowej jelita grubego, wzmaganie zaparcia (przy długotrwałym stosowaniu), ciemne zabarwienie moczu, uzależnienie.

SENEFOL, tabletki, Labofarm

Skład: liść i owoc senesu – 300 mg. Jedna tabletka zawiera nie mniej niż 6,75 mg antranoidów w przeliczeniu na sennozyd B.
Wskazania: W zaparciach nawykowych i atonicznych, a także wynikających z błędów diety, w celu opróżnienia jelit przed badaniem rentgenowskim oraz innymi badaniami diagnostycznymi. Pomocniczo w dolegliwościach hemoroidalnych w celu uregulowania stolca.
Dawkowanie: Dzieci powyżej 12 lat, dorośli: 2-3 tabletki przed snem. Preparat należy popić dużą ilością wody. Ze względu na zróżnicowaną wrażliwość osobniczą dawkowanie należy rozpocząć od najmniejszej dawki (1 tabl.), którą należy w razie potrzeby zwiększyć do ustalenia dawki skutecznej. Efekt przeczyszczający występuje po okresie od 8 do 12 godzin, w przypadku jego braku następną dawkę preparatu przyjąć po upływie 12 godzin. Przyjmowanie leku do 2-3 razy w tygodniu jest zwykle wystarczające do uzyskania efektu terapeutycznego.
Objawy niepożądane: U osób nadwrażliwych na składniki preparatu mogą wystąpić reakcje uczuleniowe m.in. świąd, pokrzywka, wysypka. Mogą wystąpić dolegliwości skurczowe i bólowe brzucha. Należy wówczas zredukować stosowane dawki. Długotrwałe przyjmowanie leku może spowodować ciemne zabarwienie śluzówki okrężnicy (pseudomelanosis coli), które zwykle ustępuje po zakończeniu przyjmowania preparatu. Możliwość zmiany zabarwienia moczu metabolitami (na kolor różowy lub czerwono-różowy, zależnie od pH), nie ma znaczenia klinicznego.
Interakcje: Przewlekłe nadużywanie preparatu może prowadzić do hipokalemii, wówczas możliwe jest nasilenie działania równocześnie przyjmowanych glikozydów nasercowych, leków antyarytmicznych, leków wydłużających odcinek QT oraz leków przywracających rytm zatokowy. Równoczesne przyjmowanie preparatu z lekami wywołującymi hipokalemię np. leki moczopędne, sterydy kory nadnerczy, korzeń lukrecji, może pogłębić niedobór elektrolitów.

SOLLIEVO, tabletki, Aboca Azienda Agraria

Skład: Phytocomplexy całkowite z liści senesu (Cassia angustifolia), soku z aloesu (Aloe ferox), korzenia mniszka lekarskiego (Taraxacum officinale), korzenia cykorii podróżnika (Cichorium intybus), owoców kopru włoskiego (Foeniculum vulgare), owoców kminku zwyczajnego (Carum carvi), owoców boldo (Peumus boldus), owoców kminku rzymskiego (Cuminum cyminum), olejek eteryczny z owoców kopru włoskiego (Foeniculum vulgare).
Wskazania: Zaparcia, niestrawność, wspomaganie wypróżniania, wzdęcia.
Dawkowanie: 1 do 3 tabletek wieczorem w razie konieczności.
Uwagi: Nie należy stosować w okresie ciąży i karmienia piersią. Nie należy podawać produktu dzieciom ani też stosować przez dłuższy czas. Podawać od 14 roku życia.

SUPER DIET PROTOCOLE TRANSIT, tabletki, Super Diet

Skład: Ekstrakt ze strączyńca 165 mg; prawoślaz lekarski - 125 mg; fruktooligosacharydy - 28 mg; chlorella - 25 mg; ekstrakt z tamaryndowca - 175 mg;
Wskazania: tranzyt jelitowy, regulacja perystaltyki jelit, na zaparcia
Dawkowanie: Przyjmować od 1 do 2 tabletek dziennie, najlepiej wieczorem. Kurację należy rozpocząć od 1 tabletki dziennie.

TABLETKI PRZECIW NIESTRAWNOŚCI, Labofarm

Skład: rafinowany i standaryzowany wyciąg suchy z ostropestu - 7 mg, korzeń mniszka - 100 mg, owoc kminku - 50 mg, liść mięty - 60 mg, kora kruszyny - 60 mg
Działanie: Preparat pobudza wytwarzanie i przepływ żółci oraz rozkurcza mięśnie gładkie jelit i dróg żółciowych. Wzmaga perystaltykę jelit i ułatwia wypróżnianie.
Wskazania: Dolegliwości związane z zaburzeniami procesów trawienia: nudności, zgaga, uczucie pełności w żołądku, wzdęcia, skłonności do zaparć, zbyt małe wydzielanie żółci i soku żołądkowego, pomocniczo w usuwaniu nadwagi.
Przeciwwskazania: Nie należy stosować jeśli występuje nadwrażliwość na korę kruszyny lub związki antranoidowe, a także w przypadku nadwrażliwości na którykolwiek z pozostałych składników leku. Nie należy stosować również w przypadku niedrożności jelit lub dróg żółciowych, bólów brzucha o nieustalonej etiologii, ostrych schorzeń zapalnych jelit, zapalenia wyrostka robaczkowego.
Dawkowanie:
Dorośli: 2-3 tabletki 3 razy dziennie popijając 100 ml (1/2 szklanki) wody.
Osoby w wieku podeszłym: 1-2 tabletek 3 razy dziennie.
Dzieci powyżej 12 lat: 1-2 tabletek 3 razy dziennie.

XENNA, tabletki, US PAHRMACIA


Skład: 8,6 mg antranoidów w przeliczeniu na sennozyd B

XENNA EXTRA, tabletki, US PHARMACIA
Skład: 17 mg antranoidów w przeliczeniu na sennozyd B

Wskazania: Zaparcia, pooperacyjna atonia jelit, w celu wypróżnienia jelita grubego przed badaniem radiologicznym i innymi badaniami diagnostycznymi. Wspomagająco w dolegliwościach hemoroidalnych w celu uregulowania stolca.
Dawkowanie: Doustnie. Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: jednorazowo 2 tabletki najlepiej przed snem. W razie potrzeby dawkę można powtórzyć (po upływie 6-12 h) lub zwiększyć do 3-4 tabletek podanych raz dziennie. Nie należy przekraczać 4 tabletek Xenna w ciągu doby.
Objawy niepożądane: Sporadyczne przypadki kurczów żołądkowo-jelitowych. Przy dłuższym stosowaniu mogą wystąpić straty elektrolitów.
Reakcje alergiczne przy nadwrażliwość na sennozydy. Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest : niedrożność jelit, ostre stany zapalne w jamie brzusznej (np. zapalenie wyrostka robaczkowego). Miesiączka.Nie stosować w I trymestrze ciąży, w pozostałym okresie ciąży stosować po konsultacji z lekarzem.
Interakcje: W przypadku stosowania innych leków preparat Xenna należy zastosować po co najmniej 2 godzinach od podania innych leków doustnych.
Preparat stosowany długotrwale może powodować hipokaliemię, nasilającą działanie glikozydów nasercowych oraz leków przeciwarytmicznych. nie zaleca się stosowania preparatu jednocześnie z innymi lekami zmniejszającymi stężenie potasu we krwi (np. diuretykami, adrenokortykosteroidami, preparatami z korzenia lukrecji).


Są to środki powodujące wzmożenie perystaltyki jelit, ułatwienie przesuwania się oraz wydalenia treści pokarmowej. Według punktu uchwytu można je klasyfikować jako działające zarówno na jelito cienkie, jak i grube lub tylko na jelito grube (głównie odpowiedzialne za zaparcia). Leki przeczyszczające mogą działać pośrednio (droga fizyczna), głównie przez mechaniczne rozdęcie jelit albo bezpośrednio przez podrażnienie mięśni gładkich jelit (droga chemiczna).

Mieszanki ziołowe do samodzielnego przygotowania

Z podanych poniżej zestawów mieszanek przygotowujemy odwary. W naczyniu emaliowanym zalać podaną w dawkowaniu pod każdą mieszanką ilość ziół sypkich lub ziół w torebkach odpowiednią ilością wody o temperaturze pokojowej i pod przykryciem, przy słabym ogrzewaniu doprowadzić do wrzenia, które należy utrzymać przez 2 – 4 minuty. Po zakończeniu ogrzewania należy odczekać 5 – 10 minut, po czym odwar przecedzić do termosu.
Rp.
        Koszyczek rumianku           50 g
        Ziele dziurawca                 25 g 
        Kora kruszyny                    25 g
        Korzeń lukrecji                   25 g 
        Korzeń prawoślazu             25 g 
        Liść mięty pieprzowej         25 g
        Ziele krwawnika                 25 g
        Owoc anyżu                       25 g
Dawkowanie. Pić szklankę odwaru rano i wieczorem.
Rp.
        Kora wierzby                      25 g
        Ziele drapacza                    25 g 
        Kłącze rzewienia                 50 g
        Kwiat ślazu                        25 g
        Korzeń omanu                    25 g
        Korzeń arcydzięgla              25 g
        Liść melisy                         25 g
        Korzeń kozłka                     25 g
        Ziele dziurawca                  25 g
Dawkowanie. Pić szklankę odwaru po obiedzie i kolacji.
Rp.
        Korzeń arcydzięgla              30 g
        Korzeń lukrecji                   10 g
        Kora kruszyny                    30 g 
        Kłącze rzewienia                 20 g
        Liść prawoślazu                  15 g 
        Owoc anyżu                       10 g
Dawkowanie. Pić szklankę odwaru po obiedzie i kolacji

Odwar z kłączy i ziela sadźca konopiastego

Trzy łyżki kopiaste ziół zalać 4 szklankami wrzątku i pod szczelnym przykryciem pozostawić na noc. Rano dobrze podgrzać, przecedzić i przelać do termosu. Pić 5 – 6 razy dziennie po ¾ szklanki między posiłkami. Środek pomocny w przewlekłym leczeniu schorzeń wątroby, pęcherzyka żółciowego, w nawykowych zaparciach, szczególnie u ludzi starszych. Picie tego odwaru 3 razy dziennie przed jedzeniem po ¾ szklanki jest wskazane przy odchudzaniu (z zachowaniem diety), w zaburzeniach przemiany materii oraz niedokwaśnościach i niestrawnościach. 
Inny sposób: Kłącza suche i korzeń sadźca konopiastego zemleć i przechowywać w ciemnym słoiku szklanym, dobrze zamkniętym. Maksymalnie do 2 gramów wsypać do szklanki i zalać wrzątkiem. Odstawić pod przykryciem do naciągnięcia na 20 minut. Przecedzić i pić 30 minut przed posiłkiem. Stosować przy zaparciach u dzieci i osób starszych lub przewlekle chorych na zaburzenia w trawieniu. Z reguły po kilku dniach następuje odczuwalna poprawa.

Mieszanka ziołowa księdza Kneippa

Skład: 1 liść aloesu, 1 łyżka kwiatu bzu czarnego, 1 łyżeczka kozieradki, 1 łyżeczka kopru włoskiego
Przygotowanie. Wszystkie składniki wymieszać i zalać 2 szklankami wrzątku. Pić w ciągu 2 dni po szklance. Wypróżnienie następuje po 12 – 30 godzinach, nie powodując rozwolnienia. Dobre rezultaty może przynieść picie herbatki z widłaka goździstego bądź z liści orzecha włoskiego. Przyrządza się z jednej łyżeczki drobnego surowca zalanego szklanka wrzątku.

Herbata typu Species Saint - German  

Przygotowujemy mieszankę 40 g liści senesu, 25 g kwiatu bzu czarnego, 15 g owoców anyżku, 15 g kopru włoskiego. Sporządzamy napar w następujący sposób: płaską łyżkę mieszanki zalewamy szklanką wrzącej wody, po 15 minutach odcedzamy.

Zupa polecana przy zaparciach

Kilka łyżek świeżo przygotowanej śruty z pszenicy, 1 cebula, 2 – 3 ząbki czosnku. Gotujemy w 1 litrze wody. Dodajemy świeżą natkę pietruszki, 1 łyżkę oliwy, ewentualnie siemię lniane.

Herbatka na układ trawienny dla kierowców

Skład: 5 g przywrotnika, 4 g hyzopu, 3 g liści mięty pieprzowej, 3 g ziela szanty, 2 g tymianku, 2 g cząbru ogrodowego, 1 g ziela świetlika, można również dodać kawałek skórki cytryny. Herbatę wypijamy przed albo w czasie podróży. Dłuższą kurację przeprowadzamy następująco: pijemy herbatę przez okres 3 tygodni, robimy 1 tydzień przerwy i kontynuujemy przez następne 2 tygodnie.

Wino z bazylii
Macerujemy bazylię w białym winie typu riesling, w stosunku wagowym 1 : 6 przez 1 tydzień. Macerat mieszamy z olejem z oliwek – 300 ml wina na 20 ml oleju. Wystarczy podać raz, ewentualnie 2 razy dziennie.

Nalewka aloesowa

Skład: 500 g liści lub cała roślina, 500 g miodu pszczelego, 1 butelka czerwonego wina
Przygotowanie: Liście lub roślinę zemleć w maszynce do mięsa i dodać do rozgrzanego miodu, będącego w stanie płynnym. Dolać do tego wino i starannie wymieszać. Całość przelać do naczynia z ciemnego szkła, dobrze zakorkować i pozostawić na okres 5 dni w chłodnym miejscu.
Dawkowanie. 1 tydzień – 3 razy dziennie po 1 łyżeczce, na 1 godzinę przed posiłkiem; 2 tydzień – 3 razy dziennie po 1 łyżce stołowej na 1 godzinę przed posiłkiem. Kuracja taka trwa minimum 2 – 3 tygodnie, ale lepsze efekty osiąga się przy dłuższym jej stosowaniu.

Lewatywy

Jest to bardzo dobra metoda na leczenie zaparć. Łyżkę siemienia lnianego zagotować w 4 szklankach wody, przecedzić, dodać 2 łyżki oleju lnianego. Zrobić lewatywę. Jest to wlew doodbytniczy, oczyszczający jelita ze zgromadzonych mas kałowych. Powoduje samoistne wywołanie ruchów robaczkowych i odruch wydalania stolca pod wpływem rozdęcia odbytnicy płynami. Oddaniu stolca sprzyja zastosowanie do lewatywy wodnego roztworu mydła szarego lub 10% roztworu gliceryny (6 łyżek stołowych na 1 litr wody). Działają one rozmiękczająco na kał, nadają poślizg ścianie odbytnicy i wzmagają ruchy perystaltyczne jelit. Do lewatywy można też użyć, np. 1% roztworu soli kuchennej (2 łyżeczki na 1 litr wody), 1% roztworu soli glauberskiej lub naparu z rumianku. Ważne, aby roztwór miał temperaturę około 37o C, a nie był zbyt gorący. Jeśli chcemy wykonać wlew głęboki, wówczas należy pojemnik z roztworem unieść bardzo wysoko, tzw. wlew spod sufitu. U dzieci stosuje się łagodne środki, np. (roztwór mydła, rumianku). Chorego układamy na lewym boku, z biodrami nieco uniesionymi (pod biodra podkładamy wałek lub zwinięty w rulon koc). Płyn wprowadzamy powoli, regulując przepływ i jego ciśnienie przy pomocy unoszonego w pionie irygatora. Po wprowadzeniu roztworu do odbytu, chory kładzie się na wznak i trzyma płyn jak najdłużej, ściskając mocno pośladki, obraca się na prawy bok. Ilość wprowadzonego płynu zależy od wieku i stanu chorego (przeciętnie 0,25 – 1 litr). Pod pośladki chorego wsuwa się basen. Nieprawidłowe jest robienie lewatywy, gdy chory siedzi na sedesie. Do lewatywy można też użyć 2 szklanek oliwy, oleju lnianego lub rzepakowego (temperatura około 40 o C ). Masy kałowe rozmiękczane są w tym przypadku m.in. kwasami tłuszczowymi, powstałymi z części oleju lub oliwy w wyniku procesów bakteryjnych. Lewatywa jest metodą skuteczną, lecz nie poleca się jej do ciągłego stosowania.

Różne rady

Osobom cierpiącym na zaparcia poleca się pić wodę, w której długo gotował się owies lub śliwki. Doskonale likwidują zaparcia: sok rzodkiewki, ciepły sok z kwaszonej kapusty, herbata z suszonych wiśni, jabłek, sok z kiszonych ogórków, przy czym ogórki powinny leżeć w solonej wodzie co najmniej miesiąc, bez przypraw. Należy pić 3 – 4 szklanki soku dziennie.    

Brak komentarzy: