Zespół złego wchłaniania – przyczyny, objawy, leczenie, poprawa pracy trzustki, wątroby, żołądka i dwunastnicy. Skuteczny lek recepturowy - GASTROPAT PROTEKTOR

Trawienie to jeden z bardziej skomplikowanych procesów mających miejsce w naszym organizmie. Można go porównać do olbrzymiej fabryki, w której praca nie byłaby w ogóle możliwa bez sprawnie działających enzymów trawiennych. To dzięki nim z pożywienia uwalniane są aminokwasy, kwasy tłuszczowe oraz cukry, a także witaminy i składniki mineralne. I to właśnie dzięki enzymom składniki pokarmowe mogą być prawidłowo wchłaniane.

Mechanizm trawienia

Zanim organizm przyswoi substancje odżywcze, musi je strawić, czyli rozłożyć do prostych związków, które są wchłaniane w jelicie cienkim. W trawieniu uczestniczą kwas solny, enzymy produkowane przez trzustkę i jelito oraz powstające w wątrobie kwasy żółciowe.

Warunkiem przyswojenia strawionego pokarmu jest dostateczna powierzchnia wchłaniania, czyli, innymi słowy – zdrowe, nieuszkodzone jelito cienkie.

Mechanizm trawienia jest tylko pozornie skomplikowany. Warto poznać jego ważniejsze etapy, aby zrozumieć istotę zaburzeń wchłaniania.

Jednymi z najważniejszych enzymów są te wytwarzane w trzustce. W ciągu doby powstaje w niej ok. 1500 ml soku trzustkowego, składającego się głównie z wody, elektrolitów oraz białek enzymatycznych niezbędnych do trawienia w jelicie cienkim. Aby nie doszło do trawienia jeszcze wewnątrz trzustki, enzymy w trzustce mają postać nieaktywną. Ich przemiany w formy aktywne odgrywają kluczową rolę w trawieniu, co następuje poza trzustką dopiero w dwunastnicy.

Wydzielanie enzymów z trzustki zaczyna się już, gdy czujemy zapach, żujemy i połykamy pokarm. Następuje wówczas stymulacja nerwu błędnego, a za jego pośrednictwem wydzielanie hormonów jelitowych – gastryny i neuropeptydów. Te z kolei powodują pobudzenie wydzielania soku trzustkowego. Gdy pokarm dostaje się do żołądka i rozciąga jego ścianki, także zostaje pobudzony nerw błędny. Dodatkowo pod wpływem soku żołądkowego ze spożytych białek uwalniane są peptydy i aminokwasy, co z kolei stymuluje wydzielanie cholecystokininy - hormonu dwunastnicy. Pod wpływem uwolnionych w żołądku peptydów i aminokwasów oraz kwaśnej treści żołądkowej z błony śluzowej dwunastnicy uwalniane są sekretyna i cholecystokinina. 

Pobudza to trzustkę do wydzielania dużej ilości soku trzustkowego bogatego w enzymy:

·        trawiące białko – trypsynogen i chymotrypsynogen – rozszczepiające duże łańcuchy białka na mniejsze fragmenty , tzw. (endopeptydazy), karboksypeptydazy A i B – rozdzielające peptydy na pojedyncze aminokwasy, tzw. (egzopeptydazy), elastaza – rozkładająca włókna tkanki łącznej oraz nukleaza - rozkładająca kwasy nukleinowe;

·        lipolityczne – trawiące tłuszcze: lipaza trzustkowa – odszczepiająca kwasy tłuszczowe w triglicerydach, fosfolipazy A i B od lecytyny oraz esterazy – rozszczepiające estry cholesterolu;

·        amylolityczne (glikolityczne) – to α-amylaza trzustkowa przemienająca skrobię do łatwiej przyswajalnych związków prostszych - maltozy, maltotriozy i α-dekstryn.

Enzymy te działają głównie w jelicie i są konieczne do trawienia i wchłaniania poszczególnych składników.

Węglowodany ulegają wstępnemu rozkładowi w jamie ustnej. Ich dalsze trawienie przebiega w jelicie pod wpływem α-amylazy trzustkowej. Węglowodany są wówczas przekształcane w mniejsze cząsteczki - dekstryny i dwucukry.

Trawienie białek

Trawienie białek jest bardziej skomplikowane. Odbywa się bowiem przy udziale enzymów wydzielanych przez żołądek, trzustkę i częściowo jelito cienkie.

W żołądku następuje rozpad części białek na mniejsze fragmenty , tzw.(oligopeptydy). Po przejściu do dwunastnicy oligopeptydy i białka podlegają działaniu powyższych enzymów wytwarzanych w trzustce (trypsyny, chymotrypsyny, elastazy oraz karboksypeptydaz). W wyniku tego powstaje mieszanina wolnych aminokwasów i krótkich kilkuaminokwasowych peptydów.

Trawienie tłuszczów

Z kolei trawienie tłuszczów w jelicie cienkim jest poprzedzone procesem jego emulgacji, w którym zasadniczą rolę odgrywa żółć. Emulgacja jest procesem łączenia dwóch niemieszalnych substancji, z których przynajmniej jedna jest cieczą, prowadzący do powstania trwałej emulsji. W organizmie człowieka zachodzi ona w dwunastnicy pod wpływem żółci i polega na rozbiciu dużych cząsteczek tłuszczów na mniejsze, bardziej przyswajalne w dalszej części układu pokarmowego.Tłuszcz przybiera postać małych zawieszonych w wodzie cząsteczek o wielokrotnie większej powierzchni. Sole kwasów żółciowych tworzą z tłuszczem rozpuszczalne w wodzie cząsteczki, tzw. micele, co umożliwia działanie enzymu - lipazy trzustkowej. Rozkłada ona triglicerydy do monoglicerydów i wolnych kwasów tłuszczowych. Znajdująca się w soku trzustkowym esteraza rozkłada estry cholesterolu i estry witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (A,D,E,K), a fosfolipaza uwalnia kwasy tłuszczowe z fosfolipidów.Wydajność powyższych procesów jest bardzo duża. Do prawidłowego przebiegu trawienia wystarczy około 10% sprawnej czynnościowo trzustki. Dlatego też objawy zaburzeń trawienia i wchłaniania białek oraz tłuszczów występują dopiero przy ciężkim uszkodzeniu trzustki i dużym niedoborze enzymów przez nią wytwarzanych.

Taki stan chorobowy nazwano zespołem złego wchłaniania.  

Zespół złego wchłaniania

Reasumując – zespół złego wchłaniania - oznacza zaburzenia przyswajania składników odżywczych w jelicie cienkim, spowodowane nieprawidłowym trawieniem lub wchłanianiem pokarmów. Efektem tych zaburzeń jest z reguły niska masa ciała oraz niedobory różnych związków, witamin i minerałów. Jednym z jego symptomów jest pogorszenie wchłaniania tłuszczów, które objawiają się biegunką tłuszczową. Kał zawiera wówczas bardzo dużo lipidów – u zdrowego człowieka ta ilość nie przekracza 6 – 7 g na dobę. U chorego jest wielokrotnie większa. Stolec ma jasne zabarwienie, staje się półpłynny, obfity i cuchnący. Pacjenci uskarżają się też na wzdęcia i bóle brzucha, chudną mimo właściwej kaloryczności posiłków i dobrego apetytu.

Z czasem dochodzi do ubytku masy ciała, pojawia się anemia, osłabienie i przygnębienie. Częste są bóle i kurcze mięśniowe, różnorodne zmiany skórne, tendencja do wypadania włosów.

Zespół złego wchłaniania może zatem wystąpić jako objaw choroby każdego z wymienionych narządów, jak również u osób po częściowym usunięciu jelita oraz w przypadku zasiedlenia jelita przez nieprawidłową florę bakteryjną.

Najczęstsze przyczyny zespołu złego wchłaniania to:

- przewlekłe zapalenie trzustki,

- przewlekłe zapalenie wątroby

- celiakia (schorzenie polegające na występowaniu zaburzeń trawienia i wchłaniania jelitowego związanych z nietolerancją glutenu zawartego w zbożach),

- choroba Leśniowskiego-Crohna (zapalna choroba jelita),

- zespół krótkiego jelita (u osób po częściowym usunięciu jelita),

- infekcje pasożytnicze.

Powikłania:  

-  osłabienie, wyniszczenie

- niedokrwistość

- niepłodność, niemożność donoszenia ciąży

Krótko o diagnostyce

Zazwyczaj diagnostykę rozpoczyna się od badania kału, w tym na obecność pasożytów jelitowych. Badania krwi wykażą ewentualne niedobory białka, soli mineralnych i witamin oraz ich następstwa, np. niedokrwistość. Może być potrzebne wykonanie badania radiologicznego górnego odcinka przewodu pokarmowego z kontrastem (tak zwany pasaż przewodu pokarmowego) lub gastroskopii z pobraniem wycinków z dwunastnicy do badania mikroskopowego. Przy podejrzeniu zapalenia trzustki wykonuje się USG jamy brzusznej.

Szybkiego kontaktu z lekarzem wymaga:

- Obecność luźnych, czarnych (smolistych) stolców

-  Silne bóle brzucha

-  Gorączka powyżej 38°C

-  Pojawienie się obrzęków wokół kostek

Zapobieganie 

Najczęstszą przyczyną przewlekłego zapalenia trzustki jest nadużywanie alkoholu, powinno się go zatem spożywać w umiarkowanych ilościach.
Niekiedy zespół złego wchłaniania jest wynikiem nadużywania środków przeczyszczających; używając takich leków nie wolno dopuszczać do przedłużającej się biegunki.

Zalecenia ogólne

Przy łagodnych objawach choroby leczenie prowadzi się w domu, a pobyt w szpitalu jest konieczny, jeśli doszło do znacznego odwodnienia lub wyniszczenia organizmu. Jeśli jest to możliwe, likwiduje się przyczynę złego wchłaniania oraz uzupełnia brakujące składniki pokarmowe. Czasami zachodzi potrzeba dożylnego podawania żelaza, białka i witamin. Odpowiednia dieta ma duże znaczenie, a jej rodzaj (np. beztłuszczowa, bezglutenowa itd.) zależy od przyczyny dolegliwości i powinien być określony przez lekarza lub współpracującego z nim dietetyka. Nie ma żadnych ograniczeń dotyczących aktywności fizycznej.

Leczenie zespołu złego wchłaniania

W leczeniu zespołu złego wchłaniania na tle uszkodzenia trzustki stosuje się preparaty enzymów trzustkowych. Łagodzą one objawy, a także poprawiają wchłanianie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach A,D,E,K oraz z grupy B. Takie preparaty zaleca się również przy:

- zespole złego wchłaniania występującego w chorobach trzustki prowadzących do zaburzeń wydzielania enzymów trzustkowych;

- bólach brzucha będących objawami przewlekłego zapalenia trzustki.

Długotrwałe przyjmowanie preparatów enzymatycznych zmniejsza wydzielanie soku trzustkowego i ciśnienie w przewodach trzustkowych, co jest jedną z głównych przyczyn rozwoju zapalenia i pojawienia się bólu. Dlatego u części chorych preparaty enzymatyczne łagodzą dolegliwości bólowe w ostrym zapaleniu trzustki;

- niedoborach enzymów trawiennych u seniorów. Wraz z wiekiem zmniejsza się bowiem ilość własnych enzymów wydzielanych przez trzustkę.

Reasumując w leczeniu farmakologicznym zespołu złego wchłaniania stosuje się:

- Antybiotyki lub leki przeciwpasożytnicze w przypadku zakażeń,

-  Żelazo, witaminy z grupy B, witaminy A, E i K lub inne składniki odżywcze, w zależności od stwierdzonych niedoborów

- Preparaty zawierające enzymy trzustkowe w przewlekłym zapaleniu trzustki

- Leki przeciwzapalne w chorobie Leśniowskiego-Crohna

Suplementacja – preparaty enzymów trzustkowych bez recepty

Preparaty enzymów trzustkowych w formie tabletek lub żelowych granulek dobierane są dla każdego chorego indywidualnie. Najlepiej spożywać je w trakcie posiłku popijając wodą. Skuteczność leczenia za pomocą preparatów enzymatycznych ocenia się na podstawie zmniejszenia lub ustąpienia wzdęć oraz normalizacji wypróżnień i konsystencji stolca. Jego masa powinna być mniejsza niż 350 g/dobę, a zawartość tłuszczu poniżej 15 g/dobę. Efektem działania preparatów tego typu powinien być także przyrost masy ciała oraz zmniejszenie częstotliwości i nasilenia bólów brzucha. Na działanie preparatów enzymatycznych mogą wpływać także inne leki, zwłaszcza te zmniejszające wydzielanie kwasu solnego w żołądku z grupy antagonistów receptora H1 (ranitydyna) oraz hamujące wydzielanie kwasu solnego w żołądku z grupy inhibitorów pompy protonowej (np., omeprazol, pantoprazol, lanzoprazol). Osłabiają one skuteczność enzymów. Warto też pamiętać, że preparaty enzymów trzustkowych mogą zaburzać wchłanianie suplementów żelaza i kwasu foliowego z przewodu pokarmowego.

Przeciwwskazaniem do stosowania enzymów trzustkowych jest nadwrażliwość na nie lub uczulenie na białko wieprzowe oraz ostre zapalenie trzustki. W ciąży preparaty te stosuje się tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne, a korzyści zdrowotne dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.

Preparaty: Hepa – Merz, Kreon 10000, Kreon 25000, Kreon 40000, Lipancrea 8000, Lipancrea 16000, Neo – pancreatinum, Neo – pancreatinum forte, Ozone Digenzym Digestive Forte, Pangrol, Panzytrat.    

GASTROPAT PROTECTOR

Lek poprawiający pracę trzustki, wątroby, żołądka i dwunastnicy opracowany przez mgr farmacji Tomasza Mrozowskiego – autora tekstu

Lek nie jest dostępny w aptekach

INFORMACJE NA TEMAT DZIAŁANIA I MOŻLIWOŚCI ZAKUPU LEKU GASTROPAT PROTECTOR

---------------------------------------------------------------------------------

MGR FARMACJI TOMASZ MROZOWSKI – telefon 692 784 978

---------------------------------------------------------------------------------

Preparat GASTROPAT PROTECTOR to niezwykle skuteczny i sprawdzony lek recepturowy w kapsułkach poprawiający metabolizm  i pracę narządów odpowiedzialnych za trawienie.

Działanie:

• zwiększa wydzielanie żółci i soku trzustkowego;
• wspomaga trawienie i wchłanianie ciężkostrawnych pokarmów;
• łagodzi wzdęcia i uczucie pełności;
• chroni wątrobę przed działaniem toksyn, leków i alkoholu
• zapobiega tworzeniu się kamieni żółciowych
• wykazuje również działanie przeciwnowotworowe, podwyższające odporność organizmu, przeciwdziała nowotworom żołądka, wątroby, trzustki i dwunastnicy (dzięki zawartości ekstraktu z grzyba Reishi)   

Skład:

Bromelina, enzym hydrolizujący (rozkładający) białka, występujący w owocach ananasa (Ananas comosus). Ułatwiając trawienie przyczynia się do zwiększenia przyswajania białek, a tym samym do lepszego ich wykorzystania przez nasz organizm. Cząsteczki składowe białek - aminokwasy, docierają wraz z krwią do tkanek, gdzie uczestniczą budowie białek w strukturach mięsni, a także są składnikiem hormonów i enzymów.

Papaina, enzym otrzymywany z owoców papai (Carica papaya), umożliwiający wstępne trawienie białek (szczególnie pochodzenia zwierzęcego). Podobnie jak bromelina poprawia wchłanianie białek i dzięki temu nasz organizm może pełniej wykorzystywać substancje dostarczane wraz z pożywieniem. Papaina może również rozkładać strukturę białkową ściany i błony komórkowej bakterii i grzybów oraz pasożytów obecnych w przewodzie pokarmowym.

Pankreatyna, wyciąg z trzustki zawierający proteazę, amylazę i lipazę. Proteaza to enzym odpowiadający za trawienie białek, czyli rozkład związków białkowych na substancje o prostszej budowie, łatwo przyswajalne przez organizm człowieka. Enzym trawiący węglowodany to amylaza, której działanie polega na rozkładzie skrobi i glikogenu do wielocukrów (oligosacharydów), dwucukrów (maltozy) i cukrów prostych (glukozy) oraz enzym trawiący tłuszcze - lipazę, która hydrolizuje tłuszcze na glicerol i kwasy tłuszczowe.

Wyciąg z korzenia goryczki (Gentiana lutea), charakteryzujący się obecnością substancji goryczkowych. Najważniejsze z nich to alkaloidy: gencjopikryna i gencjomaryna. Substancje goryczkowe wykazują właściwości drażniące kubki smakowe na języku, a także pobudzają wydzielanie soków żołądkowych, śliny, żółci, przez co ułatwiają procesy trawienia i wchłaniania tłuszczów. Goryczka okazuje się pomocna przy braku apetytu, zaburzeniach trawienia, działa też ogólnie wzmacniająco na organizm.

Karczoch zwyczajny (ziele) - wykazuje działanie żółciopędne, przeciwmiażdżycowe, doskonała naturalna ochrona wątroby, a także stosowany bywa przy dolegliwościach trawiennych.

Mniszek lekarski (korzeń) - działanie żółciotwórcze i żółciopędne, moczopędne oraz wzmagające apetyt. Mniszek stosowany jest
w zaburzeniach odpływu żółci, w zaburzeniach trawienia jak również
w przypadku braku apetytu.

Mięta (liść) - pobudza trawienie i łaknienie, działa żółciopędne oraz rozkurczowo, a także uspokajająco i przeciwbakteryjne; jest stosowany leczniczo przy dolegliwościach kurczowych w okolicach żołądka i jelit,
a także pęcherzyka i dróg żółciowych.

Kminek (owoc) - stosowany jest w zaburzeniach trawienia, przy kurczowych dolegliwościach przewodu pokarmowego, wzdęciach i uczuciu pełności. Wspomaga naturalne wydzielanie soków trawiennych, przez co reguluje procesy trawienne organizmu.

Jałowiec (owoc) - stosuje się go w stanach zapalnych dróg moczowych i zaburzeniach trawienia. Wykazuje działanie moczopędne, bakteriobójcze, żółciopędne oraz pobudzające trawienie.

Ekstrakt z grzyba Reishi – grzyb Lakownica lśniąca /Ganoderma lucidum/ - nazwa ludowa Ling Zhi, Reishi, to niezwykły grzyb znany również jako „Czarodziejska Roślina”. Od 4 tysięcy lat tylko ten jeden gatunek został bardzo szeroko udokumentowany. Reishi jest podstawczakiem z rodziny żagwiowatych. W przyrodzie występuje stosunkowo rzadko np. w Azji, Ameryce Południowej i Północnej i w Europie gdzie, w naturze rośnie w górach na obumarłych pniach, a także na drzewach, w miejscach gęstego zalesienia i dużej wilgotności.

Współcześnie najczęściej jest hodowany i wykorzystywany głównie w celach zdrowotnych.

Występuje w różnych odmianach (czerwony, fioletowy, niebieski, żółty, czarny i biały), z których najcenniejsza pod względem zdrowotnym jest odmiana czerwona. Jaskrawo błyszczący, o kolorze burgundzkiej czerwieni – Reishi – posiada ponad 200 niezbędnych dla człowieka składników odżywczych i jest najlepszym zdrowotnym pokarmem, jaki wytworzyła dotychczas natura. Jak żaden inny grzyb czy roślina jest bogaty w: german, triterpeny, genodermy, antyoksydanty, aminokwasy oraz inne substancje. Potwierdziły to szerokie badania przeprowadzone przez wiele naukowych placówek na świecie. Pierwsze chińskie opisy grzybka Ling Zhi, w Japonii zwanego Reishi, pojawiły się w III wieku p.n.e. W tych czasach był on dostępny tylko dla władców i najbogatszych rodów. Przez chińskich cesarzy został uznany za królową roślin leczniczych i stał się ich jedyną własnością. Wierzyli, że dzięki niemu ich dynastie będą nieśmiertelne.

W najstarszym chińskim tekście medycznym „Sheng Nong” Reishi występuje jako najbardziej niezwykła roślina lecznicza, uwielbiana jak żadne inne źródło wartości odżywczych. Obecnie w Chinach uznawany jest za zdrowotny preparat „na wszystkie dolegliwości”. Najbardziej aktywną farmakologicznie częścią grzyba są zarodniki. Wykazują one około 75-krotnie wyższą aktywność niż owocniki i grzybnia. Są one bogate m. in. w białka, aminokwasy, polipeptydy, polisacharydy, terpeny, witaminy oraz organiczny german.

Stare opracowania chińskie i ich obecne potwierdzenia stwierdziły dobroczynny wpływ Reishi na zdrowie człowieka i udowodniły, że polisacharydy są podstawowym czynnikiem wpływającym na utrzymanie równowagi w organizmie oraz przedłużenie jego życia. Grzyb ten zawiera ponad 100 antyoksydantów odnawiających komórki ludzkiego ciała. Najczęściej wymienianymi składnikami Reishi są witaminy i składniki mineralne m. in. żelazo, magnez, wapń, cynk, miedź, mangan i wymieniany już german. Jednak szczególnie ważna jest obecność polisacharydów i triterpenów.

1. Polisacharydy odgrywają najistotniejszą rolę pod względem farmakologicznym. Wyizolowano ponad 200 rodzajów polisacharydów, z których najważniejsze są b-D-glukany, związane z aminokwasami i wykazujące silne działanie przeciwnowotworowe i przeciwradiacyjne. Zwiększają one poziom interferonu, który podnosi odporność organizmu, niszczą wolne rodniki, wspomagają wytwarzanie komórek typu B produkujących przeciwciała, przyczyniają się również do zwiększenia ilości makrofagów, które wspomagają działanie leukocytów, wpływają na usprawnienie syntezy DNA, RNA i białek w wątrobie, szpiku kostnym oraz we krwi.

2. Triterpeny typu lanostanu, inaczej zwane kwasami ganoderenowymi (m. in. kwas ganosporowy A). Obniżają one poziom cholesterolu, a poprzez produkcję angiotensyny zmniejszają skurcz naczyń krwionośnych, działają przeciwbólowo, detoksykacyjnie, chronią wątrobę i zabijają komórki NT.

3. Adenozyna – może zmniejszać lepkość krwi, przyśpieszać jej obieg i usprawniać zaopatrzenie serca, mózgu oraz powstrzymywać akumulację płytek krwi.

4. Inne składniki – rybozydeanina (przeciwdziała niedotlenieniu organów i tkanek), adenina (redukuje cholesterol), alkalia Reishi (łagodzi stany zapalne, zwiększa przepływ krwi w tętnicach wieńcowych), lakton A (obniża poziom cholesterolu) i błonnik Reishi (redukuje cholesterol LDL, zapobiega zakrzepicy mózgowej, niedotlenieniu oraz miażdżycy tętnic).

Ten niezwykły grzyb dzięki tak bogatemu składowi pomaga regulować pracę całego organizmu, zapewniając poprawne funkcjonowanie podstawowych organów wewnętrznych: serca, wątroby, płuc, trzustki i nerek.

Bezpośrednie działanie ekstraktów Reishi to:

·         wspomaganie układu odpornościowego i wzmacnianie sił witalnych oraz energii organizmu człowieka;

·         polepszenie procesu zmiatania wolnych rodników i usprawnienie efektu antyoksydacyjnego;

·         redukcja zmęczenia i poprawa wydajności organizmu;

·         podnoszenie komfortu życia osób cierpiących na alergię dróg oddechowych i astmę oskrzelową;

·         wzmacnianie pracy komórek odpornościowych z jednoczesnym zapewnieniem lepszej profilaktyki i powrotu do homeostazy;

·         ochrona przed infekcjami wirusowo-bakteryjnymi;

·         niszczenie i wydalanie szkodliwych komórek, w tym nowotworowych;

·         działanie przeciwbólowe, detoksykacyjne i opóźniające proces starzenia;

·         obniżanie wysokiego ciśnienia, poziomu cholesterolu, trójglicerydów i glukozy we krwi;

·         redukowanie skutków ubocznych chemio- i radioterapii.

Reishi jako składnik preparatu GASTROPAT PROTEKTOR ma olbrzymie znaczenie czynnika osłaniającego przed niekorzystnymi wpływami czynników zewnętrznych, infekcjami, niekorzystnym wpływem stresów, a ponadto pomaga w powrocie do równowagi, pełni sił, chroniąc go przed przedwczesnym starzeniem i skutkami niedomagań zdrowotnych.

Przeciwdziała tez osłabieniu układu immunologicznego stanowiącego wstępne źródło wielu najgroźniejszych chorób cywilizacyjnych.

Reishi jest suplementem o niezwykle szerokim potencjale i szerokim zakresie wspomagającym, profilaktycznym i utrzymującym w stanie dobrej kondycji pomagającej w przezwyciężeniu chorób, powrotu do równowagi fizycznej i psychicznej. Optymalizuje także rozwój ludzi młodych poprzez stabilizowanie emocji, zwiększenie mądrości i zwiększenie pamięci. Przedłuża życie i jego fizyczny i psychiczny komfort.

Poprzez wzmocnienie układu immunologicznego zmniejsza zachorowalność, ułatwia powrót do zdrowia, przedłuża życie i poprawia jego fizyczny i psychiczny komfort. Wzmacnia i reguluje funkcje wszystkich organów i układów, a szczególnie układu odpornościowego.