Choroba niedokrwienna serca - KARDIOSTABIL

 KARDIOSTABIL – specjalistyczny, znakomicie skomponowany lek recepturowy w postaci kapsułek doustnych na bazie naturalnych ekstraktów roślinych

Skład i formuła – mgr farmacji Tomasz Mrozowski

Lek nie jest dostępny w aptekach

Informacje na temat działania i możliwości zakupu preparatu

KARDIOSTABIL – Tel. 692 784 978

e-mail : huba167@wp.pl

Choroba wieńcowa serca – przyczyny, diagnostyka, leczenie cz. I

U podstaw choroby wieńcowej serca leży jego niedokrwienie, spowodowane zbyt małą ilością tlenu w stosunku do aktualnego zapotrzebowania. Przyczyną takiego stanu jest miażdżyca.

Choroba wieńcowa (tzw. „wieńcówka”)  to stan niedokrwienia mięśnia sercowego związany ze zmianami w tętnicach (tzw. tętnicach wieńcowych), które doprowadzają do niego krew.

Miażdżyca

Najczęstszą nieprawidłowością występującą w obrębie tętnic wieńcowych jest ich zwężenie, którego przyczyną jest blaszka miażdżycowa, powstająca na tle miażdżycy.

Miażdżyca jest przewlekłą chorobą zapalną tętnic. Komórki zapalne oraz cholesterol pochodzący z krwi gromadzą się w ścianie naczynia, tworząc blaszkę miażdżycową. Z czasem prowadzi to do zwężenia światła tętnicy lub nawet jego zamknięcia.

Dojrzała blaszka miażdżycowa zbudowana jest z warstwy powierzchownej i z rdzenia. Powierzchnia blaszki składa się z włókien kolagenu i mięśni. Rdzeń blaszki stanowią komórki odpowiedzialne za reakcję zapalną i złogi tłuszczowe.

Miażdżyca może występować jednocześnie w różnych tętnicach u tego samego człowieka (tętnicach wieńcowych, doprowadzających krew do głowy, narządów wewnętrznych, tętnicach kończyn itd.).  Wraz z powiększaniem się blaszki miażdżycowej  mniej krwi napływa do mięśnia sercowego, co powoduje jego niedokrwienie i niedotlenienie, objawiające się bólami za mostkiem, początkowo podczas wysiłku a przy znacznym zwężeniu naczynia, także w spoczynku. Taki stan nazywamy stabilną chorobą wieńcową. 

Typowym objawem stabilnej choroby wieńcowej jest ból w klatce piersiowej, który charakteryzuje się następującymi cechami:

• jest gniotący, dławiący lub piekący
• jest umiejscowiony zazwyczaj za mostkiem i może promieniować do  szyi, żuchwy,  nadbrzusza, ramion lub w okolicę międzyłopatkową
• jest wywołany przez wysiłek fizyczny i ustępuje podczas spoczynku
• jest wywołany przez stres emocjonalny
• trwa zazwyczaj kilka minut
• nie jest zależny od pozycji ciała ani od cyklu oddechowego
• ustępuje po 1 do 3 minut po podjęzykowym przyjęciu nitrogliceryny (jeśli ustępuje później, zazwyczaj nie jest spowodowany niedokrwieniem serca). Inne objawy „maski” lub „równoważniki” stabilnej dławicy piersiowej (objawy mogące sugerować inne schorzenia, w rzeczywistości będące objawami choroby wieńcowej):
• duszność wysiłkowa – częściej występująca u osób starszych i chorujących na cukrzycę
• zmęczenie
• ból brzucha
• nudności.

Przy zwężeniu średnicy światła naczynia przez blaszkę miażdżycową o <50% nie występują dolegliwości, gdyż przepływ krwi jest wystarczający w stosunku do zapotrzebowania mięśnia sercowego.

Do ograniczenia przepływu krwi przez naczynie dochodzi zwykle, gdy blaszka miażdżycowa zwęża je w co najmniej 50% Dolegliwości występują wtedy podczas zwiększonego obciążenia mięśnia sercowego (np. wysiłek fizyczny, stres).

Zwężenie światła tętnicy o >80% (tzw. zwężenie krytyczne) może powodować niedokrwienie już w stanie spoczynku, a objawy dławicowe mogą pojawiać się przy niewielkim wysiłku.

Znaczne powiększenie się blaszki lub jej pęknięcie i wytworzenie na jej powierzchni skrzepliny prowadzi do całkowitego zamknięcia naczynia, czego skutkiem jest zawał serca.

Rzadszymi przyczynami choroby wieńcowej są skurcze tętnic wieńcowych lub mostki mięśniowe. Mostki mięśniowe to pasma mięśnia sercowego przebiegające nad tętnicą wieńcową, które w czasie skurczu mięśnia sercowego uciskają tętnicę, powodując jej zwężanie się.

Jeśli żadna z wyżej wymienionych przyczyn nie zostanie wykryta, a u pacjenta występują objawy niedokrwienia mięśnia sercowego potwierdzone badaniami dodatkowymi (np. testem wysiłkowym, wtedy rozpoznaje się tzw. sercowy zespół X, zwany często „cichym niedokrwieniem”. Brak jest objawów choroby, bólu dławicowego a wynik badania EKG może być nieprawidłowy, szczególnie w czasie próby wysiłkowej.  

Dlatego dla celów diagnostycznych przyjęto  4 etapy rozwoju choroby:

            Zwykła aktywność fizyczna, np. spacer, wchodzenie po schodach nie powodują bólów dławicowych. Występują one przy dużych, gwałtownych, długotrwałych wysiłkach.

II.                 Małe ograniczenie zwykłej aktywności. Dławica przy szybkim marszu, szybkim posiłku, podczas zimnej i wietrznej pogody, podczas stresu emocjonalnego, w zwykłych warunkach przy chodzeniu po płaskim terenie do 200 m, po schodach do 1 piętra.

III.              Znaczne ograniczenie zwykłej aktywności fizycznej, bóle występują przy chodzeniu po płaskim terenie do 200 metrów, po schodach do 1 piętra.

IV.              Dolegliwości dławicowe występują w spoczynku.

Niebezpieczne jest pęknięcie blaszki miażdżycowej połączonej z narastaniem zakrzepu, który zaczopowując naczynie w sercu doprowadza do zawału, a często śmierci. Dlatego osobom z „wieńcówką” podaje się leki rozrzedzające krew, np. małe dawki aspiryny, aby zmniejszyć blaszkę zatykającą naczynia. Zwolennicy naturalnych metod leczenia mogą zastąpić aspirynę (np. Acard) preparatem roślinnym otrzymywanym z kory wierzby o nazwie Salicortex. 


Czynniki sprzyjające chorobie wieńcowej.

Dzieli się na:

• niemodyfikowalne, czyli takie, na które nie mamy wpływu, np. wiek, płeć, czynniki genetyczne
• modyfikowalne, czyli takie, które mogą być ograniczone pod wpływem prawidłowego stylu życia lub stosowania leków.

Do modyfikowalnych czynników ryzyka choroby wieńcowej należą:

• nadciśnienie tętnicze 
• zwiększone stężenie cholesterolu i triglicerydów we krwi 
• cukrzyca
• nadwaga i otyłość 
• nieprawidłowe odżywianie
• nadmierne spożycie alkoholu
• palenie papierosów 
• mała aktywność fizyczna
• stres 
• zespół metaboliczny 

Zespół metaboliczny

Zespół metaboliczny to współwystępowanie czynników ryzyka rozwoju chorób sercowo-naczyniowych i cukrzycy, takich jak: otyłość centralna (brzuszna), podwyższone ciśnienie tętnicze oraz zaburzenia przemiany cukrów i tłuszczów w organizmie.

J

Jeśli spełniasz 3 lub więcej z poniżej przedstawionych kryteriów – chorujesz na zespół metaboliczny!

• obwód talii >94 cm u mężczyzn i >80 cm u kobiet
• stężenie triglicerydów we krwi >150 mg/dl (1,7 mmol/l) lub jego farmakologiczne leczenie.
• stężenie cholesterolu HDL <40 mg/dl (1,0 mmol/l) u mężczyzn i <50 mg/dl (1,3 mmol/l) u kobiet lub jego farmakologiczne leczenie
• ciśnienie tętnicze krwi skurczowe >130 mmHg i/lub rozkurczowe >85 mmHg lub leczenie farmakologiczne wcześniej zdiagnozowanego nadciśnienia tętniczego
• stężenie glukozy w surowicy krwi na czczo >100 mg/dl (5,6 mmol/l) lub leczenie doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi.

Styl życia ma najważniejszy wpływ na występowanie zespołu metabolicznego. Leczenie zespołu metabolicznego ma na celu przede wszystkim zmniejszenie ryzyka rozwoju cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, uszkodzeń narządowych oraz chorób sercowo-naczyniowych. Rozpocząć należy od redukcji masy ciała przez zmniejszenie ilości przyjmowanych kalorii (o 500–1000/dobę) oraz zwiększenie aktywności fizycznej (co najmniej 30 minut dziennie umiarkowanej aktywności fizycznej). Należy dążyć do zmniejszenia masy ciała o 7–10% w ciągu 6–12 miesięcy. Wskazana jest także modyfikacja diety oraz zaprzestanie palenia tytoniu.

Krótko o diagnostyce

W celu rozpoznania choroby wieńcowej (choroby niedokrwiennej serca) wykonywanych jest szereg badań. O ich doborze, na podstawie indywidualnych wskazań dla każdego pacjenta, decyduje lekarz.

Badania laboratoryjne

Badania laboratoryjne pozwalają wykryć czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, takie jak:

• zaburzenia gospodarki lipidowej: podwyższone stężenie cholesterolu, triglicerydów
• zaburzenia gospodarki węglowodanowej: cukrzyca, stan przedcukrzycowy
• inne zaburzenia, które mogą być przyczyną bólów w klatce piersiowej (zaburzenia elektrolitowe, niedokrwistość, nadczynność tarczycy, ostra niewydolność nerek).

U każdego pacjenta powinny być wykonane następujące badania:

• morfologia krwi
• stężenie lipidów w osoczu (lipidogram)
• stężenie glukozy na czczo i po obciążeniu glukozą (doustny test tolerancji glukozy)
• stężenie kreatyniny

Kreatynina - Wartości prawidłowe:

53—115 μmol/l (0,6—1,3 mg/dl)

Oznaczanie stężenia kreatyniny we krwi jest najpowszechniej wykonywanym badaniem do oceny czynności nerek. Zwiększone stężenie kreatyniny (tzn. wynik powyżej górnej granicy normy) świadczy o pogorszeniu czynności nerek, czyli ich niewydolności. Dochodzi do niej w momencie, gdy co najmniej połowa miąższu nerek jest nieczynna (przejściowo, jak w przypadku ostrej niewydolności nerek lub trwale, jak w przewlekłej niewydolności nerek.

Elektrokardiogram 

EKG jest zapisem elektrycznej aktywności serca. Pozwala wykryć nieprawidłowości, takie jak obciążenie, świeży lub przebyty zawał serca, zaburzenia rytmu, zaburzenia przewodnictwa.

Elektrokardiograficzny test wysiłkowy

Jest to badanie, które pozwala ocenić pracę serca w czasie wysiłku. U osób z chorobą wieńcową mogą w czasie testu wystąpić objawy niedokrwienia mięśnia sercowego – ból w klatce piersiowej oraz zmiany w zapisie EKG.

24-godzinna rejestracja EKG metodą Holtera

Pozwala rozpoznać zaburzenia rytmu serca i zmiany niedokrwienne podczas codziennych czynności, często niemożliwe do zauważenia  kilkusekundowym zapisie standardowego EKG. Technik nakleja pacjentowi na klatkę piersiową elektrody i podłącza je do niewielkiego, przenośnego aparatu, z którym pacjent może iść do domu lub pozostać w szpitalu. aparat przymocowany do paska dokonuje pomiarów wielokrotnie w ciągu doby (zwykle co 15 minut w dzień, co 30 minut w nocy). Należy zwrócić go do Pracowni ABPM na drugi dzień po upływie 24 godzin. Badani są zwykle proszeni o prowadzenie dzienniczka aktywności w ciągu dnia badania (godziny odpoczynku i aktywności fizycznej, pory przyjmowania leków, posiłki, sytuacje stresowe).

Echokardiografia serca spoczynkowa, tzw. echo serca

Badanie obrazowe z wykorzystaniem fal ultradźwiękowych, za pomocą którego uzyskuje się szereg istotnych informacji niezbędnych w diagnostyce kardiologicznej. Badanie to uwidacznia morfologię i czynność poszczególnych części serca, tj. komór, przedsionków, wielkich naczyń wychodzących z serca oraz zastawek serca. Badanie echokardiograficzne jest badaniem bezpiecznym, nieinwazyjnym i powtarzalnym. Można je wykonać również przy łóżku chorego.

W trakcie badania pacjent leży na lewym boku, z lewą ręką uniesioną do góry i ułożoną za głową, a prawą ręką ułożoną wzdłuż tułowia. Na głowicę ultradźwiękową nakłada się żel, a następnie przykłada w wyznaczonych miejscach na klatce piersiowej. Odpowiednio silne dociśnięcie głowicy i poruszanie ją pozwala uzyskać najbardziej optymalne obrazy serca.

Echokardiografia obciążeniowa

Badanie echokardiograficzne serca, wykonywane podczas wysiłku fizycznego lub po podaniu środków farmakologicznych (np. dobutaminy) u pacjentów niezdolnych do wysiłku. Pozwala dostrzec zaburzenia, które nie są widoczne podczas badania spoczynkowego.

Scyntygrafia serca

Scyntygrafia serca to nieinwazyjne badanie obrazowe, przeprowadzane z użyciem izotopu (tj. substancji promieniotwórczej. Badanie uwidacznia zaburzenia ukrwienia mięśnia sercowego. Badanie wykonuje się w spoczynku i podczas wysiłku, oceniając ewentualne zmiany w ukrwieniu ścian serca. Izotop, przepływając wraz z krwią przez tętnice wieńcowe, jest wychwytywany przez serce. Miejsca, w których znacznik nie zgromadził się, to miejsca upośledzonego przepływu krwi (perfuzji) i upośledzonej żywotności (obszary żywego, ale niekurczącego się mięśnia).

Koronografia

Koronarografia jest zabiegiem diagnostycznym, który ma na celu uwidocznienie tętnic wieńcowych, tj. tętnic doprowadzających krew do serca.

W czasie zabiegu, za pomocą specjalnych cewników, podaje się do tętnic środek kontrastowy, jednocześnie wykonując szereg filmów z wykorzystaniem promieni rentgenowskich. W koronarografii uwidoczniane są lewa oraz prawa tętnica wieńcowa i ich odgałęzienia. Można stwierdzić:

• prawidłowy przepływ krwi w tętnicach
• zwężenia nieistotne (tj. nie utrudniające przepływu krwi)

zwężenia istotne (upośledzające przepływ krwi) lub zamknięcie tętnicy.

Koronografie jest niezbędna przed wykonaniem zabiegu poszerzania zwężonego naczynia, tzw. angioplastyki (poszerzenie balonem lub wprowadzenie stentu).

Zdjęcie rtg. klatki piersiowej

Pozwala na ocenę wielkości serca oraz ukazuje zarys dużych naczyń krążenia systemowego i płucnego. Na zdjęciu tym można zobaczyć powiększenie serca i cechy jego niewydolności.

Tomografia komputerowa

Badanie nieinwazyjne oceniające zarówno budowę i przebieg, jak i uwapnienie (calcium scoring) ścian tętnic wieńcowych. Wartość tego badania jest mniejsza niż klasycznej koronarografii, jednak u niektórych chorych może być ono przydatne.

Rezonans magnetyczny serca

Nieinwazyjne badanie umożliwiające ocenę anatomii serca, przepływu krwi w sercu oraz żywotności (odróżnienia obszarów żywego,ale niekurczącego się mięśnia sercowego od obszarów objętych blizną zawałową – martwych) Wykonanie tego badania rzadko jest konieczne.

Pozytronowa tomografia emisyjna

Metoda oceniająca żywotność mięśnia sercowego i prze pływu krwi w sercu. Ze względu na duże koszty i małą dostępność, badanie to jest rzadko wykonywane.

Leczenie farmakologiczne choroby wieńcowej

Leczenie ch.n.s polega głownie na zmniejszeniu zapotrzebowania mięśnia serca na tlen poprzez zastosowanie objawowych leków „wieńcowych”.

Cele leczenia:

- zmniejszenie śmiertelności

- prewencja pierwotna lub wtórna zawału mięśnia serca

- poprawa tolerancji wysiłku

- zapobieganie bólom dławicowym i ich doraźne leczenie

Zasady farmakoterapii ch.n.s:

- systematyczna: zwiększenie tolerancji wysiłku fizycznego, zmniejszenie częstości incydentów bólowych, zapobieganie powstawania zmian zakrzepowych w zmienionych miażdżycowo naczyniach

- doraźna: przerwanie napadu bólu i zapobieganie jego wystąpienia

Prewencja farmakologiczna ch.n.s:

• I rzędowa: leki zmniejszające zapotrzebowanie serca na tlen

• II rzędowa: leki hamujące agregację krwinek czerwonych

• III rzędowa: hamowanie rozwoju płytki miażdżycowej

KARDIOSTABIL – specjalistyczny, znakomicie skomponowany lek recepturowy w postaci kapsułek doustnych na bazie naturalnych ekstraktów roślinych

Skład i formuła – mgr farmacji Tomasz Mrozowski

Lek nie jest dostępny w aptekach

Informacje na temat działania i możliwości zakupu preparatu

KARDIOSTABIL – Tel. 692 784 978

e-mail : huba167@wp.pl

Skład i działanie preparatu KARDIOSTABIL:

Kwiatostan głogu                                       150 mg

Owoc głogu                                                 30 mg

Ziele serdecznika                                       100 mg

Ziele nostrzyka                                            40 mg

Grzyb Reishi ekstrakt                                  200 mg

Działanie składników:

Kwiatostan głogu, owoc głogu

Preparaty z głogu zwiększają siłę skurczu mięśnia sercowego, a także wydłużają okres refrakcji sercowych włókienek mięśniowych, izolowanych mięśni brodawkowatych. W efekcie tego działania następuje rozszerzenie wieńcowych naczyń krwionośnych. Związki czynne zawarte w owocach i kwiatostanach głogu działają rozkurczająco na mięśnie gładkie naczyń krwionośnych, dzięki czemu zwiększają przepływ krwi przez naczynia wieńcowe, powodują wzrost przepływu wieńcowego i pojemności minutowej serca oraz zmniejszenie obwodowego oporu naczyniowego.

Ziele serdecznika

Ziele serdecznika obniża ciśnienie tętnicze, wpływa regulująco na czynność układu przewodzącego serca, działa uspokajająco oraz przeciwskurczowo w obrębie przewodu pokarmowego, zwiększa przepływ wieńcowy, działa  uspokajająco na ośrodkowy układ nerwowy. Ziele serdecznika stosowane jest w początkowym okresie nadciśnienia tętniczego, w nerwicach sercowo-naczyniowych, w nadmiernej pobudliwości nerwowej, a także w stanach skurczowych przewodu pokarmowego.
 

Ziele nostrzyka

Ziele nostrzyka wywiera działanie na krew i na ściany naczyń krwionośnych. Wyciągi podane doustnie powodują nieznaczne zmniejszenie krzepliwości krwi, a co za tym idzie zmniejsza niebezpieczeństwo powstania zakrzepów. Dochodzi do poprawy przepływu krwi przez naczynia żylne i włosowate, co polepsza krążenie obwodowe i mózgowe. Równocześnie dochodzi do zwiększenia odporności ścian naczyń krwionośnych na szkodliwe metabolity endogenne np.: histamina, serotonina, toksyny bakteryjne. Związki kumarynowe zawarte w nostrzyku powodują poprawę krążenia chłonki. Surowiec wykazuje także działanie przeciwzapalne i słabe uspokajające.

Lakownica lśniąca /Ganoderma lucidum/ - nazwa ludowa Ling Zhi, Reishi, to niezwykły grzyb znany również jako „Czarodziejska Roślina”. Od 4 tysięcy lat tylko ten jeden gatunek został bardzo szeroko udokumentowany. Reishi jest podstawczakiem z rodziny żagwiowatych. W przyrodzie występuje stosunkowo rzadko np. w Azji, Ameryce Południowej i Północnej i w Europie gdzie, w naturze rośnie w górach na obumarłych pniach, a także na drzewach, w miejscach gęstego zalesienia i dużej wilgotności.

Współcześnie najczęściej jest hodowany i wykorzystywany głównie w celach zdrowotnych.

Występuje w różnych odmianach (czerwony, fioletowy, niebieski, żółty, czarny i biały), z których najcenniejsza pod względem zdrowotnym jest odmiana czerwona. Jaskrawo błyszczący, o kolorze burgundzkiej czerwieni – Reishi – posiada ponad 200 niezbędnych dla człowieka składników odżywczych i jest najlepszym zdrowotnym pokarmem, jaki wytworzyła dotychczas natura. Jak żaden inny grzyb czy roślina jest bogaty w: german, triterpeny, genodermy, antyoksydanty, aminokwasy oraz inne substancje. Potwierdziły to szerokie badania przeprowadzone przez wiele naukowych placówek na świecie. Pierwsze chińskie opisy grzybka Ling Zhi, w Japonii zwanego Reishi, pojawiły się w III wieku p.n.e. W tych czasach był on dostępny tylko dla władców i najbogatszych rodów. Przez chińskich cesarzy został uznany za królową roślin leczniczych i stał się ich jedyną własnością. Wierzyli, że dzięki niemu ich dynastie będą nieśmiertelne.

W najstarszym chińskim tekście medycznym „Sheng Nong” Reishi występuje jako najbardziej niezwykła roślina lecznicza, uwielbiana jak żadne inne źródło wartości odżywczych. Obecnie w Chinach uznawany jest za zdrowotny preparat „na wszystkie dolegliwości”. Najbardziej aktywną farmakologicznie częścią grzyba są zarodniki. Wykazują one około 75-krotnie wyższą aktywność niż owocniki i grzybnia. Są one bogate m. in. w białka, aminokwasy, polipeptydy, polisacharydy, terpeny, witaminy oraz organiczny german.

Stare opracowania chińskie i ich obecne potwierdzenia stwierdziły dobroczynny wpływ Reishi na zdrowie człowieka i udowodniły, że polisacharydy są podstawowym czynnikiem wpływającym na utrzymanie równowagi w organizmie oraz przedłużenie jego życia. Grzyb ten zawiera ponad 100 antyoksydantów odnawiających komórki ludzkiego ciała. Najczęściej wymienianymi składnikami Reishi są witaminy i składniki mineralne m. in. żelazo, magnez, wapń, cynk, miedź, mangan i wymieniany już german. Jednak szczególnie ważna jest obecność polisacharydów i triterpenów.

1. Polisacharydy odgrywają najistotniejszą rolę pod względem farmakologicznym. Wyizolowano ponad 200 rodzajów polisacharydów, z których najważniejsze są b-D-glukany, związane z aminokwasami i wykazujące silne działanie przeciwnowotworowe i przeciwradiacyjne. Zwiększają one poziom interferonu, który podnosi odporność organizmu, niszczą wolne rodniki, wspomagają wytwarzanie komórek typu B produkujących przeciwciała, przyczyniają się również do zwiększenia ilości makrofagów, które wspomagają działanie leukocytów, wpływają na usprawnienie syntezy DNA, RNA i białek w wątrobie, szpiku kostnym oraz we krwi.

2. Triterpeny typu lanostanu, inaczej zwane kwasami ganoderenowymi (m. in. kwas ganosporowy A). Obniżają one poziom cholesterolu, a poprzez produkcję angiotensyny zmniejszają skurcz naczyń krwionośnych, działają przeciwbólowo, detoksykacyjnie, chronią wątrobę i zabijają komórki NT.

3. Adenozyna – może zmniejszać lepkość krwi, przyśpieszać jej obieg i usprawniać zaopatrzenie serca, mózgu oraz powstrzymywać akumulację płytek krwi.

4. Inne składniki – rybozydeanina (przeciwdziała niedotlenieniu organów i tkanek), adenina (redukuje cholesterol), alkalia Reishi (łagodzi stany zapalne, zwiększa przepływ krwi w tętnicach wieńcowych), lakton A (obniża poziom cholesterolu) i 
(redukuje cholesterol LDL, zapobiega zakrzepicy mózgowej, niedotlenieniu oraz miażdżycy tętnic).

Ten niezwykły grzyb dzięki tak bogatemu składowi pomaga regulować pracę całego organizmu, zapewniając poprawne funkcjonowanie podstawowych organów wewnętrznych: serca, wątroby, płuc, trzustki i nerek.

Bezpośrednie działanie ekstraktów Reishi to:

• wspomaganie układu odpornościowego i wzmacnianie sił witalnych oraz energii organizmu człowieka;
• polepszenie procesu zmiatania wolnych rodników i usprawnienie efektu antyoksydacyjnego;
• redukcja zmęczenia i poprawa wydajności organizmu;
• podnoszenie komfortu życia osób cierpiących na alergię dróg oddechowych i astmę oskrzelową;
• wzmacnianie pracy komórek odpornościowych z jednoczesnym zapewnieniem lepszej profilaktyki i powrotu do homeostazy;
• ochrona przed infekcjami wirusowo-bakteryjnymi;
• niszczenie i wydalanie szkodliwych komórek, w tym nowotworowych;
• działanie przeciwbólowe, detoksykacyjne i opóźniające proces starzenia;
• obniżanie wysokiego ciśnienia, poziomu cholesterolu, trójglicerydów i glukozy we krwi;
• redukowanie skutków ubocznych chemio- i radioterapii.

Reishi jako składnik preparatu KARDIOSTABIL ma olbrzymie znaczenie czynnika osłaniającego przed niekorzystnymi wpływami czynników zewnętrznych, infekcjami, niekorzystnym wpływem stresów, a ponadto pomaga w powrocie do równowagi, pełni sił, chroniąc go przed przedwczesnym starzeniem i skutkami niedomagań zdrowotnych.

Przeciwdziała tez osłabieniu układu immunologicznego stanowiącego wstępne źródło wielu najgroźniejszych chorób cywilizacyjnych.

Reishi jest suplementem o niezwykle szerokim potencjale i szerokim zakresie wspomagającym, profilaktycznym i utrzymującym w stanie dobrej kondycji pomagającej w przezwyciężeniu chorób, powrotu do równowagi fizycznej i psychicznej. Optymalizuje także rozwój ludzi młodych poprzez stabilizowanie emocji, zwiększenie mądrości i zwiększenie pamięci. Przedłuża życie i jego fizyczny i psychiczny komfort.

Poprzez wzmocnienie układu immunologicznego zmniejsza zachorowalność, ułatwia powrót do zdrowia, przedłuża życie i poprawia jego fizyczny i psychiczny komfort. Wzmacnia i reguluje funkcje wszystkich organów i układów, a szczególnie układu odpornościowego.

Dawkowanie:

Przyjmuje się 2 kapsułki na dobę, na ogół 1 kapsułkę rano na czczo i 1 kapsułkę wieczorem, 1 godzinę przed snem.

Leczenie preparatem powinno trwać przynajmniej 3 miesiące

W celu zakupu leku lub przedłużenia terapii należy dokonać wpłaty na rachunek:

Tomasz Mrozowski

Polna 1

05 – 200 Wołomin

17 1140 2017 0000 4302 1094 8588 Multibank

     60 kapsułek (miesięczna terapia) – 150 zł

120 kapsułek (2-miesięczna terapia) – 300 zł

W tytule przelewu należy napisać: zamawiam KARDIOSTABIL