Migrena

Różnego rodzaju bóle głowy są jedną z najczęstszych dolegliwości. Któż z nas ich nie doświadczył. To przeważnie ból głowy zapowiada zbliżającą się grypę, zmianę aury czy też przypomina nam o potrzebie wypoczynku po nieprzespanej nocy. Tak naprawdę nie zdajemy sobie sprawy, jak wiele może być przyczyn bólów głowy. Dopiero utworzenie specjalnej klasyfikacji pozwoliło na usystematyzowanie tych przyczyn.

Samoistne i objawowe

Bóle głowy tradycyjnie dzieli się na samoistne (pierwotne) lub objawowe (wtórne). Bóle samoistne, zwykle przewlekłe i nawracające, są najczęstszą formą bólów, zarazem przyczyna ich jest niejasna, leczenie często mało skuteczne, a ból jest jedynym zasadniczym objawem. Należą do nich: migrena, ból głowy typu napięciowego, ból klasterowy i kilka innych rzadszych zaburzeń, np. wysiłkowy i kaszlowy ból głowy.

Przyczyną objawowych bólów głowy jest określona choroba, np. zapalenie zatok, nadciśnienie tętnicze czy depresja.

Wchodząc głębiej w ten temat rozróżniamy bóle głowy:

·         spowodowane ciśnieniem zewnętrznym, temperaturą otoczenia (duży chłód, upał), kaszlem, dużym wysiłkiem fizycznym, wysoką aktywnością seksualną;

·         spowodowane urazem czaszkowym;

·         przy zaburzeniach naczyniowych spowodowany przez takie czynniki, jak: niedokrwienie naczyń mózgowych, krwiak śródczaszkowy, zapalenie tętnic, zakrzepica żył głębokich, nadciśnienie tętnicze, ból z tętnicy szyjnej lub kręgowej;

·         przy zaburzeniach środczaszkowych nie związany z chorobą naczyń może być spowodowany: wzrostem ciśnienia płynu mózgowo – rdzeniowego lub jego podciśnieniem, infekcją śródczaszkową, nowotworem;

·         z powodu działania różnych substancji chemicznych lub ich odstawienia: nitraty (związki obecne w farbach lub lakierach), glutaminian sodu (substancja konserwująca dodawana do żywności), tlenek węgla, alkohol, niektóre leki;

·         związane z infekcją wirusową lub bakteryjną, usytuowaną poza głową;

·         wywołane takimi czynnikami, jak: niedotlenienie, wysokościowy ból głowy, bezdech senny, zwiększona zawartość dwutlenku węgla we krwi w wyniku upośledzenia wentylacji płuc, obniżenie stężenia glukozy we krwi poniżej normy fizjologicznej (hipoglikemia), długotrwała głodówka, długotrwały wysiłek fizyczny, ciężkie choroby wyniszczające, niedoczynność tarczycy, dializa;

·         związane z chorobami czaszki, oczu (jaskra, zez), szyi, uszu, nosa, zatok, zębów, jamy ustnej, kręgosłupa szyjnego;

·         spowodowane chorobą nerwów czaszkowych lub innych nerwów w obrębie głowy (nerwobóle)

Migrena

Jest chorobą znaną i opisywaną już w starożytności. Choć nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla życia, to jednak ze względu na nasilony ból i objawy towarzyszące napadowi migrenowemu, uniemożliwia często normalne funkcjonowanie w życiu codziennym. Według różnych statystyk przyjmuje się, że na migrenę cierpi w Polsce około 10% populacji, co daje liczbę 4 milionów osób dotkniętych tą przypadłością. U części z tych osób napady migreny pojawiają się tylko sporadycznie, innych silny ból głowy wyłącza z normalnego życia kilka lub kilkanaście razy w roku. Kobiety chorują 4 razy częściej niż mężczyźni. Wyróżnia się dwie zasadnicze postacie migreny. W 80 – 90% ataków migreny brak jest objawów zwiastunowych, czyli tzw. aury. Mamy wówczas do czynienia z migreną bez aury. W części przypadków napad migrenowy bywa poprzedzony wrażeniami wzrokowymi, czuciowymi, przemijającymi niedowładami, dlatego nosi nazwę migreny z aurą.

Migrena bez aury – znamionuje się bólem głowy, który narasta stopniowo i dotyczy najczęściej jednej strony głowy, prawej lub lewej, umiejscawiają się przeważnie w okolicy potylicznej lub ciemieniu. W części przypadków ból rozprzestrzenia się na całą głowę. Część osób budzi się z rozwiniętym napadem, u innych atak migreny zaczyna się w ciągu dnia. Ból jest na ogół odczuwany jako tętniący, ale także jako tępy ucisk, kłucie. Wszelki ruch potęguje ból. Dołączają się do niego nudności lub wymioty, światłowstręt (fotofobia), złe znoszenie hałasu (sonofobia) i zapachów (osmofobia). Napady mogą mieć różne nasilenie. W cięższych napadach chorzy nie są zdolni do pracy, muszą położyć się nieruchomo, całkowicie odizolowują się od otoczenia i starają się zasnąć. Napadom towarzyszy dość znamienna bladość twarzy, niekiedy dołącza się biegunka. Część osób przewiduje atak migreny poprzez zmiany nastroju, depresję lub pobudzenie, uporczywe ziewanie, senność, utratę apetytu lub jego nienaturalne wzmożenie.

Migrena z aurą – różni się od poprzedniej występowaniem przed bólem głowy pewnych neurologicznych objawów, wskazujących na nadchodzący atak. Objawy te rozwijają się w ciągu kilku minut i trwają nie dłużej niż godzinę. Najbardziej typowa jest aura wzrokowa w postaci mroczka migocącego lub ubytku w polu widzenia, wyjątkowo przemijającego oślepnięcia. Rzadziej poprzedza napad migreny mrowienie i drętwienie przeważnie jednej ręki i ust, przemijające porażenie lub chwilowe zaburzenia mowy. Bywają przypadki, w których występują jednocześnie lub po sobie wszystkie formy aury. U części osób napady bez aury i z aurą przeplatają się ze sobą. Niektóre kobiety miewają napady migreny wyłącznie lub prawie wyłącznie w okresie miesiączki. Dość znamienne jest ustępowanie napadów w ciąży. U niektórych osób migrena łagodnieje z wiekiem, ale nie jest to regułą. Napady migreny mogą przejść w codzienne bóle głowy, prawdopodobnie przyczyną tego może być nadciśnienie tętnicze, zaburzenia okresu przekwitania, depresja, przebycie urazu głowy, nadużycie leków przeciwbólowych lub dużo rzadziej guz mózgu. Dodatkowo komplikuje sprawę fakt, iż migrena może współistnieć z napięciowym bólem głowy. Wówczas jest on tępy, ciągły i wielodniowy. Nie towarzyszą mu ani nudności ani światłowstręt.

U części osób napady migreny są prowokowane przez różnorodne czynniki – niektóre pokarmy (ser, czekolada, owoce cytrusowe, marynaty, czerwone wino), długi okres pozostawania na czczo, niewłaściwy reżim snu. Czasem eliminacja tych czynników uwalnia od napadów migrenowych.

Leczenie ataków migreny

1.   Przede wszystkim należy zapewnić spokój, poprzez położenie się w przyciemnionym, cichym pomieszczeniu. Wielu osobom ulgę przynosi sen i zimne okłady na głowę.

2.   Generalną zasadą jest przyjęcie leku przeciwbólowego tak szybko, jak tylko jest to możliwe. Osoby cierpiące na nudności, powinny mieć przygotowany środek przeciwwymiotny, np. METOCLOPRAMIDUM, DOMPERIDON. Leki przeciwwymiotne nie tylko łagodzą dolegliwości towarzyszące migrenie, lecz także mogą przyczynić się do lepszego wchłaniania leków przeciwbólowych, ponieważ pobudzają perystaltykę żołądka i jelit. 

3.   Ciężkie ataki migreny wymagają pomocy lekarskiej.

4.   Zapobieganie bólom migrenowym głowy, czyli tzw. profilaktyka farmakologiczna jest wdrażana, gdy chory ma co najmniej dwa ciężkie napady bólów głowy w miesiącu lub gdy bóle głowy są bardzo ciężkie, wielodniowe, subiektywnie oceniane jako nie do wytrzymania i oporne na doraźne leczenie.

Doraźne leczenie napadu

Ma ono na celu zahamowanie dalszego rozwoju napadu lub przynajmniej skrócenie czasu jego trwania i zmniejszenie nasilenia objawów. Idealny lek powinien znosić nie tylko ból, ale również objawy towarzyszące tzn. foto- i fonofobię, nudności, wymioty.
Wśród leków znajdujących zastosowanie w doraźnym leczeniu napadu migreny można wyróżnić następujące grupy:

• Analgetyki proste
• Analgetyki złożone
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne
• Alkaloidy sporyszu
• Agoniści receptora 5-HT1 (triptany)
• Leki przeciwwymiotne
• Leki uspokajające

Analgetyki proste: kwas acetylosalicolowy, paracetamol
Analgetyki złożone: Analgetyki proste w skojarzeniu z kodeiną i kofeiną. Anapiryna (300 mg aspiryny, 50 mg kofeiny),

Ascodan (400 mg aspiryny, 8 mg kodeiny),

Panadeine (500 mg paracetamolu, 8 mg kodeiny),

Solpadeine (500 mg paracetamolu, 8 mg kodeiny, 30 mg kofeiny),

Thomapyrin (250 mg aspiryny, 200 mg paracetamolu, 50 mg kofeiny) i wiele innych.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne:
Przy braku wystarczającego efektu wspomnianych wyżej analgetyków celowe jest zastosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Dotychczasowe obserwacje wskazują, że brak efektu po jednym z tych leków nie wyklucza skuteczności drugiego. Wśród leków znajdujących zastosowanie w leczeniu napadów migreny należy wymienić:

• pochodne kwasu fenylopropionowego - np. ibuprofen, naproksen, ketoprofen
• pochodne kwasu indolooctowego- indometacyna
• pochodne kwasu aminofenylooctowego - diklofenak

Alkaloidy sporyszu
Przez wiele lat za najbardziej skuteczny lek w doraźnym leczeniu napadu migreny uważany był winian ergotaminy, szczególnie polecany w formie iniekcji  W Polsce występuje on jako Ergotaminum tartaricum w drażetkach po 1 mg lub w preparatach złożonych, np. Coffecorn. Pozytywna reakcja na ergotaminę była uważana za czynnik diagnostyczny migreny. Nawet jednorazowe podanie ergotaminy, ze względu na jej silne uogólnione działanie zwężające naczynia może być niebezpieczne. Nie zaleca się stosowania jej u osób z chorobami układu sercowo-naczyniowego. Winian ergotaminy, w żadnym przypadku nie powinien być stosowany w długotrwałym leczeniu zapobiegawczym. Znacznie mniej niebezpieczne, ale także mniej efektywne, są inne pochodne alkaloidów sporyszu, np. dihydroergotamina (DHE). W przypadku ciężkiego napadu jedyną skuteczną drogą podania jest iniekcja domięśniowa
Triptany
Przełomem w leczeniu napadów migreny okazał się sumatriptan - pierwszy lek z grupy tzw. triptanów.

I Generacji
Sumatryptan to specyficzny i selektywny agonista receptorów 5-hydroksytryptaminowych-1 (serotoninowych, 5-HT₁), które znajdują się przede wszystkim w naczyniach krwionośnych zaopatrujących tkanki zewnątrz- i wewnątrzczaszkowe, np. opony mózgowo-rdzeniowe. Rozszerzenie tych naczyń jest prawdopodobnie przyczyną napadów migreny. Powodując wybiórczo skurcz tych naczyń, sumatryptan jest skuteczny w leczeniu migreny, jak również w leczenie klasterowego bólu głowy. Nie działa on na inne typy receptorów 5-HT. Działanie występuje po 10-15 min. po wstrzyknięciu podskórnym i 30 min. po podaniu doustnym.
Preparaty:
Imigran aerozol do nosa, roztwór; opakowanie 2 fiol. 0,1 ml
Imigran czopki 25 mg , opakowanie 2 szt.
Imigran roztwór do wstrzykiwań 12 mg/ml, opakowanie 2 amp.-strzyk 0,5 ml
Sumamimgren tabl. powl.   25 mg, opakowanie 6, 12 szt.
Sumamimgren tabl. powl.   50 mg, opakowanie 2, 6 szt.
Sumamimgren tabl. powl. 100 mg, opakowanie 2, 6 szt.
Sumatriptan-1A tabl.   50 mg, opakowanie 2, 6 szt.
Sumatriptan-1A tabl. 100 mg, opakowanie 2, 6 szt.
Sumigra   50 tabl. powl.   50 mg, opakowanie 2, 6, 12 szt.
Sumigra 100 tabl. powl. 100 mg, opakowanie 2, 6, 12 szt.
TriptaHEXAL 50 tabl. 50 mg, opakowanie 2, 6 szt.
TriptaHEXAL 100 tabl. 100 mg, opakowanie 2, 6 szt.

II Generacji

Rizatryptan. Selektywny agonista receptorów  5-HT_1B/1D. Liofilizat doustny umożliwia przyjęcie leku bez popijania płynem. Dzięki temu przy połykaniu można uniknąć mdłości i wymiotów, które występują u niektórych pacjentów w czasie napadów migreny.
Preparaty:

Profilaktyczne leczenie migreny

• beta-blokery
• leki przeciwdepresyjne
• leki przeciwdrgawkowe
• blokery kanałów wapniowych
• alkaloidy sporyszu
• inne leki

Beta-blokery
W opinii prawie wszystkich specjalizujących się w leczeniu migreny, największą skuteczność w profilaktyce mają blokery receptorów betaadrenergicznych (beta-blokery). Zostały one wprowadzone do leczenia migreny już na początku lat 70-tych. Ocenia się, że dobrego efektu w przypadku ich stosowania można spodziewać się u około 65% chorych, a wystąpienia objawów niepożądanych u około 20%. Leczeni beta-blokerami skarżą się najczęściej na uczucie zmęczenia, przyrost masy ciała, zawroty głowy nudności, zaburzenia snu, obniżenie nastroju, parestezje. Beta-blokery przeciwwskazane są u chorych z astmą oskrzelową, przewlekłą niewydolnością krążenia, blokiem przedsionkowo-komorowym, niewyrównaną cukrzycą. Lekiem najczęściej stosowanym i polecanym jest propranolol.
Leki przeciwdepresyjne
Leki przeciwdepresyjne walczą o pierwsze miejsce w profilaktyce migreny razem z beta-blokerami.. W profilaktyce migreny znajdują zastosowanie: amitryptylina, doksepina, opipramol, maprotylina, mianseryna. Należy pamiętać o licznych przeciwwskazaniach takich jak jaskra, zaburzenia rytmu serca, choroba niedokrwienna serca, stan bezpośrednio po zawale serca, znaczne nadciśnienie i niedociśnienie tętnicze, znaczna nadczynność tarczycy, choroba Addisona. Leki te nie są wolne od objawów niepożądanych, które występują na początku leczenia, ale rzadko też objawy te są przyczyną przerwania leczenia. Są to: suchość błon śluzowych jamy ustnej, zaparcia, zlewne poty, zaburzenia akomodacji i zwiększenie ciśnienia śródgałkowego. Okresowo mogą się pojawić ortostatyczne spadki ciśnienia tętniczego, tachykardia i uczucie senności.
Blokery kanałów wapniowych
W latach 80-tych nadzieje wiązano z blokerami kanałów wapniowych. Przeciwmigrenowe działanie wykazuje jedynie część leków z tej grupy. Jak się wydaje leki te zmniejszają częstość napadów, ale niestety mają niewielki wpływ na ich natężenie. Pamiętać należy o tym, że efekt może pojawić się dopiero po długim czasie ich stosowania (miesiącu, dwóch a nawet trzech). Leki te obarczone są mniejszą niż wcześniej przedstawione preparaty ilością objawów ubocznych .Mogą wystąpić spadek ciśnienia, obniżenie nastroju, wzrost masy ciała oraz zaparcia. Mechanizm ich działania w profilaktyce migreny polega m.in. na przeciwdziałaniu naczyniokurczliwości i blokowaniu uwalniania serotoniny. Najbardziej skutecznym lekiem z tej grupy wydaje się być flunaryzyna.
Inne leki
Stosowanie innych leków w profilaktyce migreny jest w wielce dyskusyjne. Należy tutaj wymienić antagonistów serotoninowych, neuroleptyki, inhibitory MAO. Wiele leków, także z wymienionych wyżej grup, ma w tej chwili znaczenie historyczne jak np. rezerpina, klonidyna, lit, pizotifen, dipirydamol, fenytoina, karbamazepina czy niektóre antyhistaminiki.W przeszłości u pacjentów z migreną o ciężkim przebiegu stosowano też metysergid, ale z uwagi na poważne objawy niepożądane jakie mogą wystąpić w przebiegu leczenia tym lekiem, nie jest dziś praktycznie stosowany.

ANTYMIGREN

Lek recepturowy w kapsułkach doustnych

Receptura – mgr farmacji Tomasz Mrozowski

Wieloletnia praktyka pozwoliła mi na wypracowanie bardzo skutecznego leku, który pomógł już wielu osobom dotkniętym migreną. Ponadto podczas stosowania preparatu dają się zauważyć długie okresy bez nawrotu choroby. Skład tego leku jest następujący:

  

Rp.

        Dihydroergotaminum tartaricum 0,001

         Ketoprofeni                                     0,1

         Salicis cortex                                   0,33

Dihydroergotaminum tartaricum. Dihydroergotamina działa obkurczająco na naczynia krwionośne głównie mózgu zmniejszając objawy migrenowe. Lek jest skuteczny zarówno w czasie napadu migreny jak i w przerwach między napadami. Dihydroergotamina przeciwdziała zbyt silnemu rozszerzeniu się naczyń krwionośnych i sprzyja normalizacji ciśnienia krwi w pozycji stojącej.

Ketoprofen. To związek z grupy niesterydowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym, przeciwgorączkowym i przeciwagragacyjnym (upośledzenie funkcji płytek krwi). Najbardziej nasilone są pierwsze dwa działania ketoprofenu, stąd lek wykorzystuje się w terapii chorób reumatycznych oraz w przypadkach bólów głowy. Początek działania obserwuje się po 0,5 godziny po podaniu doustnym. Maksymalne stężenie w surowicy osiąga po 2 godzinach. Ketoprofen jest szczególnie polecany w napięciowym bólu głowy.

Salicis cortex (kora wierzby). Kora wierzby purpurowej jest bogatym źródłem związków salicylowych. Stwierdzono obecność wolnej salicyny w stężeniu 2,47% oraz salikortyny, tremulacyny i populiny. Po hydrolizie alkalicznej, w wyniku której salicyna jest uwalniana z form estrowych, zawartość związku wzrasta do 5,24%. Salicyna wywiera silne działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne.

Dawkowanie

               

Preparat ANTYMIGREN należy przyjmować przed posiłkiem, a w razie dolegliwości żołądkowo – jelitowych (nudności, wymiotów, często towarzyszących migrenie) w czasie posiłku.

Należy przyjąć 1 kapsułkę leku  w przypadku bólu głowy lub w momencie gdy ból zaczyna się nasilać, popijając obficie wodą. Gdyby ból głowy utrzymywał się 2 godziny po zażyciu kapsułki, należy zażyć drugą kapsułkę preparatu ANTYMIGREN.   

Nie należy przekraczać podanych dawek.       

Osoby zainteresowane zakupem leku proszone są o kontakt telefoniczny lub mailowy

Tel. 692 784 978, mail: huba167@wp.pl